گشادن

سخنهای دستان چو آمد به بن یلان برگشادند یکسر سخن

چو دیدند شاهی چنان چاره ساز به چاره گری در گشادند باز

پرگارِ قَدَر چو واگشادند اول نقط زمین نهادند

طاوس گفت: أ لیس اللَّه یرانا فی کلّ مکان؟ ای زن از دیدار مردم شرم میداری و از دیدار اللَّه که بما مینگرد، خود شرم نداری؟! «یستخفون من النّاس و لا یستخفون من اللَّه»! آن سخن در زن گرفت، کمین عنایت برو گشادند توبه کرد و از جمله اولیا گشت.

وامهاییست دادنی اینها بندهایی گشادنی این‌ها

بگشادند خزینه همه خلعت پوشید مصطفی باز بیامد همه ایمان آرید

در میخانه بر رویم گشادند مگر می‌خواره‌ای بر من دعا کرد

وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا... الآیة. دعاء کلید رحمت است و گواه عبودیّت و پیوستن را وسیلت. هر کس که در دعاء بر وی گشادند در اجابت هم بر وی گشادند که میگوید جلّ جلاله: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ دعاء پیرایه پیوستگانست و مایه دست گرفتگان و حلقه در حق بدست جویندگان، مصطفی ص گفت: الدعاء سلاح المؤمن و عماد الدین و نور السماوات و الارض.

گشادند از درون جان در تحقیق سعدی را چو اندر قفل گردون زد کلید صبح دندانه

قفل درون خانه گشادن نمی توان یارب کسی مباد گرفتار دام دل