گره گیر

بگشا گره از زلف گره گیر که عشاق دلهای خود از زلف پریشان تو یابند

کاری که از کمند نیاید، سهی قدان از حلقه حلقهٔ زلف گره گیر می‌کنند

ز زلفین زره ساز گره گیر که داری حلقه ها بر صفحه ی رو

دست من و آن زلف گره گیر، که دارد ویرانه ی من روشنی از دود چراغم

نگون آویخته زلف گره گیر که دزدم را رها کردی ز زنجیر

اگر نه زلف وی آشفته کی بمن آموخت چرا چو طره او من گره گیر است

شد دلم شیفته زلف گره گیر دگر باز دیوانه در افتاد به زنجیر دگر

بر خاک چو از نازکشی زلف گره گیر سرها همه را در خم چوگان تو یابند

پیش راه شکوه خونین نگیرد خامشی رشته اشک از گره گیرد درازی بیشتر

تا سر زلف گره گیر تو افتاد بدست فارغ از کشمکش سبحه و زنار شدیم