معنی کلمه کره شمالی در دانشنامه عمومی
کرهٔ شمالی بیش از ۲۵٫۷ میلیون نفر جمعیت دارد و زبان رسمی آن کره ای است. واحد پول این کشور وون کره شمالی است. از جمعیت این کشور حدود ۶۴ درصد بی دین، ۱۶ درصد پیرو شامونیسم کره ای، ۱۳ درصد پیرو چئوندوئیسم، و ۴٫۵ درصد پیرو آیین بودایی هستند. نظام سیاسی در این کشور، یک نظام تک حزبی است که توسط حزب کارگران کره اداره می شود و دولت این کشور پیرو ایدئولوژی جوچه ( خودکفایی ) است. این ایدئولوژی را کیم ایل - سونگ، نخستین رئیس جمهور کرهٔ شمالی پایه ریزی کرد و او پس از مرگش، رئیس جمهور ابدی کرهٔ شمالی اعلام شد.
جوچه در سال ۱۹۷۲ در قانون اساسی جدید کره شمالی، ایدئولوژی رسمی دولتی اعلام شد و هرگونه اشاره ای به واژه های خارجی مارکسیسم - لنینیسم و کمونیسم از قانون اساسی کره شمالی حذف شد اما همچنان نشان کمونیستی داس و چکش در کنار قلموی مرکب ( یا همان قلم خوش نویسی در شرق دور ) بر روی تسلیحات نظامی یا آثار جوچه مانند یادبود تأسیس حزب کارگری در پیونگ یانگ به عنوان کمونیسم وطنی حفظ شده است. کره شمالی روابط تنش آمیزی با برخی کشورهای منطقه ای خود و جهان غرب دارد و برنامه های موشکی و هسته ای کره شمالی مناقشه برانگیز بوده است.
شبه جزیره کره در اواخر سده نوزدهم تا اوایل سده بیستم توسط امپراطوری کره اداره می شد. این شبه جزیره از سال ۱۹۰۵ به تصرف امپراتوری ژاپن درآمده و پنج سال بعد به طور رسمی بخشی از کشور ژاپن شد. با شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم قسمت شمالی به تصرف اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و قسمت جنوبی به تصرف آمریکا درآمد. به این ترتیب کره شمالی صاحب حکومتی متحد با بلوک شرق شده و کره جنوبی صاحب حکومتی طرفدار غرب شد در حالی که هر دو مدعی حکومت بر کل شبه جزیره بودند این اختلاف در سال ۱۹۵۰ به جنگ کره انجامید که در سال ۱۹۵۳ با پیمان آتش بس خاتمه یافت. حکومت کیم ایل سونگ ( ۱۹۴۸ تا ۱۹۹۴ ) کشور را به کشوری منزوی تبدیل کرد که این انزوا پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ تشدید شد.
پس از مرگ کیم ایل - سونگ پسرش کیم جونگ - ایل رهبری کشور را عهده دار شد و از سال ۲۰۱۲ در پی مرگ کیم جونگ - ایل، رهبری این کشور در اختیار کیم جونگ - اون پسرش است.