کارتاژ
معنی کلمه کارتاژ در دانشنامه عمومی
این شهر در اصل به دست مهاجران فنیقی ساخته شده بود. این تمدن با تسلط بر دریای مدیترانه و از راه بازرگانی نیرو و دارایی بسیاری را به دست آورده بود. تمدن کارتاژ در سده های سوم و دوم پیش از میلاد مسیح همدوره و هماورد جمهوری روم و در کشاکش با این دولت بر سر تسلط بر مدیترانه غربی بود. این هماوردی به سه دوره جنگ میان کارتاژ و روم انجامید که به جنگ های کارتاژی یا پونیک نامیده می شود. در همه این جنگ ها کارتاژ شکست خورد و از نیرویش کاسته شد و باج های هنگفتی که برای کنارگذاشتن جنگ به روم پرداخت اقتصاد آنان را به سراشیب کشاند. سومین جنگ کارتاژی به ویرانی شهر کارتاژ انجامید و رومیان بازمانده سرزمین های کارتاژ را به خاک خود ضمیمه کرد.
کارتاژ بر کرانه جنوبی مدیترانه، اسپانیا، برخی بخش های فرانسه و بسیاری از جزیره های مدیترانه از آن دسته بخش هایی از سیسیل سلطه داشت.
در ۸۱۴ ( پیش از میلاد ) به دست بازرگانان فنیقی برپاشده بود و تا سده ششم پیش از زایش با فنیقیه در پیوند بود. در این سده بخت النصر بابلی شهر صور در خاور مدیترانه را ویران کرد و از این زمان پیوند میان کارتاژ و میهن گسست و کارتاژ به گونه سرزمینی مستقل درآمد. این شهر به زودی از راه بازرگانی دریایی به دارایی بسیاری رسید و نیروی دریایی توانایی پدیدآورد. یونانی ها شیوه فرمانروایی کارتاژی ها را پلوتوکراسی یا داراسالاری می خواندند که اشاره به چیرگی بازرگانان در رده های کشور و اراده آنان بر سیاست های کارتاژ داشت. در دوره داریوش اول هخامنشی کارتاژ به دلیل غارت کشتی های ایرانی از سوی نیروهای دریایی آن کشور مورد حمله ارتش هخامنشی گرفت که به دلیل غافلگیری کارتاژی ها بدون جنگ تسلیم شد و غرامت پرداخت کرد
نخستین جنگ میان دو همآورد نیرومند کارتاژ و روم بر سر چیرگی بر جزیره سیسیل بود. این جنگ بیست وچهار سال به درازا انجامید. این جنگ جنگی دریایی بود که ناوگان دریایی دو کشور در آن به نبرد پرداختند. در این جنگ رومیان به ساخت پل های متحرکی که کشتی های ایشان را به کشتی های کارتاژی پیوند می داد توانستند بر هماوردشان برتری یابند. در جنگ میله از رشته جنگ های پونیک نخستین ناوگان دریایی کارتاژ نابود شد، کارتاژی ها به ناچار تن به آشتی دادند و سیسیل به دست روم افتاد.
معنی کلمه کارتاژ در دانشنامه آزاد فارسی
کارْتاژ (Carthage)
بندر باستانی فنیقی در شمال افریقا، در ۱۶کیلومتری شمال شهر تونس پایتخت کشور تونس. در اواخر قرن ۹پ م به دست مهاجران صوری بنا شد؛ می گویند کارتاژ را فنیقی های اهل صور (در لبنان) به رهبری شاهزاده خانم دیدوْ در ۸۱۴پ م بنا نهادند. کارتاژ از مراکز عمدۀ تجاری به شمار می رفت و از قرن ۶پ م با یونان و سپس با روم اختلاف داشت. نیروهای رومی در ۱۴۶پ م در پایان جنگ های پونیک آن را ویران کردند. حدود ۴۵پ م، با سکونت مهاجران رومی در کارتاژ این بندر به مرکز ثروتمند ایالت رومی افریقا تبدیل شد. کارتاژ، پس از اشغال به دست واندال ها در ۴۳۹م، به صورت پایگاه دزدان دریایی درآمد . از ۵۳۳ بخشی از امپراتوری بیزانس بود و سرانجام اعراب در ۶۹۸م، آن را پایگاه خود کردند. کارتاژ تجارت گستردهای را با سراسر منطقۀ مدیترانه و جزایر قلع آغاز کرد که مقر آن یا کورنوال در انگلستان، یا جنوب غربی اسپانیا بوده است . پس از سقوط صور به دست بابِلی ها در قرن ۶پ م کارتاژ پرچم دار مهاجرنشینان فنیقی در شمال افریقا و اسپانیا شد، و دیری نپایید که نبردی طولانی با یونان مستقر در سیسیل، که بخش شرقی آن زیر تسلط مهاجرنشینان یونانی و بخش غربی آن پایگاه تجاری کارتاژها بود، آغاز شد. حدود ۵۴۰پ م، کارتاژی ها تلاش یونانیان را برای پیاده شدن در کُرس ناکام گذاشتند، و در ۴۸۰پ م یونانیان تلاش کارتاژی ها برای فتح سراسر سیسیل را در هیمِرا به شکست کشانیدند. جمعیت کارتاژ را تا پیش از ویرانی به دست رومیان در ۱۴۶پ م ۷۰هزار نفر برآورد کرده اند. نظام حکومتی، جمهوری اشراف با دو قاضی ارشد، که سالانه انتخاب می شدند، و سنایی با ۳۰۰ عضو دایم بود . یکی از خانواده های اشرافی به نام بارسیدها، که هانیبال از اعضای آن بود، نسب خود را به ماگو در اواخر قرن ۶پ م می رساند. مذهب آنان فنیقی بود؛ تانیت خدای ماه، بعل هامون خدای خورشید، و مکلارت خدای صوری ها را پرستش می کردند. دربارۀ آیین قربانی کردن انسان چیزی نمی دانیم. قدرت کارتاژ ناشی از تجارت و نیروی دریایی قدرتمند بود؛ و سپاه را عمدتاً مزدوران تشکیل میدادند. کارتاژ در طی تاریخ دراز خود کوچ نشین ها و مستعمراتی در سراسر کرانه های دریای مدیترانه تأسیس کرد و در دوران اوج ترقی خود جنوب اسپانیا، جزایر کرس، ساردنی، سیسیل و تمام کرانۀ شمالی افریقا را در اختیار داشت.