چَک

خون که چَکَد بهرِ وطن رویِ خاک حیف بُوَد گر نبُوَد خونِ پاک

نَیِّر و رَخَشان چو شَبه چَکمه‌اش خفته یکی شیر به هر تُکمه‌اش

نهال مهر بس باد اینکه کِشتم چَک بیزاری از خوبان نوشتم

سی سالهْ بالْغمهْ، انتظارمهْ خُوئه هلاگلهْ باغْ‌رهْ چنگْ (چَکْ) ندامه گُوئهْ

ز فرطِ مستی از دستم فُتد کِلک چَکد مَی گر بیَفشارَم به هم پِلک

همچنین گونه‌ای از ازدواج موقت برای زنان وجود داشت که «چَگَر» نامیده می‌شد و آن هنگامی بود که شوهر توانایی فرزندآوری نداشت و زن خود را به عنوان همسر موقت به یکی از نزدیکان می‌داد تا فرزند آورد. این واژه را به صورت «چَکَر» هم نوشته‌اند. در این گونه از ازدواج، رضایت زن شرط نبوده و فرزندان حاصل به شوهر اول می‌رسیده‌اند.

اسبِ زین سِوارْ! دُوشِ چَپی‌رِهْ یاد دارْ! چَکْمِهْ دَکِرْدی، لینْگِ تَلی‌رِهْ یاد دارْ!

چَکهِ‌سِما یا لاک‌سری‌سما گونه‌ای از رقص‌های محلی است که خاستگاه آن بیشتر استان مازندران می‌باشد.