چابک دست

استاد چو صانع آمد و چابک دست آسان باشد به نزد او بست و شکست

خامهٔ نقشبند چابک دست بتکی چند را صور می‌بست

جانا خبرت نیست که دی در مستی با چنگ چه کرده یی ز چابک دستی

زهی سر بر خط فرمان تو افلاک و ارکان را چوچابک دست معماری است لطفت عالم جان را

ز خواب قطع نظر کن که عشق چابک دست فلاخنی است که سنگش ز خواب سنگین است

ز چابک دستی دل، در کفم خارا زبون افتد ز برق تیشهٔ من، آتشی در بیستون افتد

بی قلم گشت صنع چابک دست نقش بند بساط بوقلمون

مپرس حال که این مطربان چابک دست دل از نوای حزینم به تار مو بستند

گهی زان خنده مست مست گردد گهی زان غمزه چابک دست گردد

وان هندوی زلفت تو بچابک دستی ناگه زمیان چشم دل می ببرد