پس فردا

ای تن آرام گیر و صبر گزین که هر امروز را ز پس فرداست

پس فردا، که چنین خبری مهمّ رسید، زود باید رفت. علی گفت: چنین کنم، و زمین بوسه داد و بازگشت؛ و آن مردم که با وی نامزد بودند و درین هفته آمده بودند، باز نامزد شدند، روز آدینه بیست و هشتم ماه محرّم بخدمت آمد و امیر را بدید و سوی گوزگانان رفت. و خواجه بونصر بوسهل همدانی دبیر را بفرمان عالی نامزد کرد بصاحب بریدی‌ لشکر با سپاه سالار و برفت. و علی آن خدمت نیکو بسر برد، که مردی با احتیاط بود و لشکر سخت نیکو کشیدی، و ساربانان را بطاعت آورد و مواضعتها نهاد پس سوی بلخ کشید و حشمتی بزرگ افتاد.

امروز از این شراب جامی در کش مسکین تو که در امید پس فردایی

گردد از وی پریر پس فردا سوی فردا چو تگ زنان باشد

خوش بدست امروز و دی با آن نگارین عیش ما خوشتر از امروز و دی فردا و پس فردا زنیم

به طراری ربود این عمرها را به پس فردا و فردا نفس طرار

هین مگو فردا و پس فردا دگر بلکه آید عمر تو فردا بسر

به پس فردا رسید آن کم به فردا وعده می‌دادی چرا فردا همی گفتی؟ چو پس‌فردا نمی‌کردی

نقلست که درویشی در آن میان ازو پرسید که عشق چیست گفت: امروز بینی و فردا بینی پس فردا بینی آن روزش بکشتند و دیگر روزش بسوختند و سوم روزش به باد بردادند یعنی عشق اینست.

تا بکی فردا و پس فردا کنی خویش را رسوا از این سودا کنی