پروتست

در سال ۲۰۱۲، مورخان محافظه‌کار لری شویکارت و دیو دوگرتی استدلال کردند که استثناگرایی آمریکایی بر چهارپایه استوار است: (۱) حقوق عمومی. (۲) فضیلت و اخلاق موجود در مسیحیت پروتستان. (۳) سرمایه‌داری بازار آزاد. و (۴) حرمت مالکیت خصوصی.

اعلامیه حقوق بشر و شهروند در سال 1789 توسط مجلس مؤسسان ملی در جریان انقلاب فرانسه به تصویب رسید. این اعلامیه که توسط مارکی دو لافایت تهیه و پیشنهاد شد، تصریح کرد که همه مردها "آزاد به دنیا آمده و از نظر حقوقی برابر هستند" و این حقوق جهانی است. اعلامیه حقوق بشر و شهروند به یک سند کلیدی حقوق بشر و فرمول بندی کلاسیک حقوق افراد در برابر دولت تبدیل شد. این اعلامیه تناقضات قوانینی را که با شهروندان بر اساس جنسیت، نژاد، طبقه یا مذهب متفاوت رفتار می‌کرد، آشکار ساخت. در سال 1791، مواد جدیدی به قانون اساسی فرانسه اضافه شد که حقوق مدنی و سیاسی را به پروتستان ها و یهودیانی که قبلا در فرانسه تحت آزار و اذیت قرار گرفته بودند، تعمیم داد.

مسلمانان با ۶۹٫۶۷ درصد، پروتستان‌ها با ۱۶٫۴۱ درصد، هندوها با ۱۰٫۶۹ درصد، کاتولیک‌ها با ۳٫۱۱ درصد، بوداییها با ۰٫۱۲ درصد، عمده‌ترین گروه‌های مذهبی ساکن در کالیمانتان مرکزی محسوب می‌شوند.

کول دارای پیشینهٔ خانوادگی مرکب از کاتولیک و پروتستان بود و در پایگاه‌های نظامی به صورت پروتستان رشد پیدا کرد. او در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ و دههٔ ۱۹۷۰ به ادیان شرقی مانند بودایی علاقه‌مند شد. سپس، در سال ۱۹۷۲ هنگام تحصیل در دورهٔ کارشناسی در دانشگاه نورث‌وسترن، عضو بهائیت شد و پس از آن تحقیقاتش بر روی این مذهب تمرکز پیدا کرد. او در سال ۱۹۹۶، بعد از نزاعی شدید با تشکیلات بهائی در رابطه با سیستم مدیریتی آن، از بهائیت خارج شد.

هیچکاک در ۲ دسامبر ۱۹۲۶ با آلما لوسی رویل که یک فیلم‌نامه‌نویس اهل انگلستان بود، در کلیسا برامپتون اوراتوری ازدواج کرد. الما رویل تنها چند ساعت از هیچکاک بزرگ‌تر بود و پس از ازدواجشان احتمالاً به اصرار مادر هیچکاک از پروتستان به کاتولیک تغییر مذهب داد. او و همسرش برای سال‌ها در تولید فیلم‌ها با یکدیگر همکاری نزدیکی داشتند، به‌طوری که خود هیچکاک سال‌ها بعد و بارها در صحبت‌هایش به این همکاری اشاره می‌کند.

با این حال، در ابتدا، ادوارد از نظر سیاسی نفوذ چندانی نداشت. قدرت واقعی در دست شورای سلطنت بود که ادوارد سیمور، اولین دوک سامرست را به عنوان لرد محافظ انتخاب کرد. سامرست پروتستان در ابتدا اصلاحات را با تردید دنبال کرد، تا حدی به این دلیل که قدرت در اختیار او بدون چالش نبود. ماده شش‌گانه قانون کشور باقی ماند و اعلامیه ای در ۲۴ مه صادر شد که در آن به مردم اطمینان می‌داد از هرگونه «ابتکار و تغییر در دین» جلوگیری شود.