پاره پاره

زان جمله جمله جمله برانم زدیده اشک زین پاره پاره، پاره کنم جامه هر زمان

این جان پاره پاره را خوش پاره پاره مست کن تا آن چه دوشش فوت شد آن را کند این دم قضا

پاره پاره شود و زنده شود چون که طور گر ز برق دل خود بر که و کهسار زنیم

تو پاره می‌کنی و هم بدوزی که دل آن به که باشد پاره پاره

افگنده پاره پاره دلم در دهان خلق زان پاره پاره می‌نهمش در دهان اشک

از داغ تازه ای که به دست تو دیده ام چون لاله در کفم جگر پاره پاره است

ز پیوندت نخواهد شد جدا دل کنیش ار خود به پیکان پاره پاره

مگر تجلی ذاتی لمن یشاء الحق زند بکوه و شود پاره پاره از الهام

هر که بیرون بود زان خط جمله را پاره پاره می‌گسست اندر هوا

اشکم به خون بدل شد خون هم نماند وین دم می اوفتد ز دیده دل پاره پاره بیرون

آراخنه، نام یک زن در اساطیر یونان باستان است که آتنا ایزدبانوی خرد و هنر و جنگ را به مسابقه بافندگی طلبید ولی الهه بر او خشمگین شد و پارچه‌هایش را پاره پاره کرد و سر و تنش را شکست و او را به صورت عنکبوت در آورد.