هن

معنی کلمه هن در لغت نامه دهخدا

هن. [ هََ ] ( اِ ) منت. ( برهان ). مؤلف انجمن آرانویسد: به فتح اول در جهانگیری و رشیدی و برهان به معنی منت آورده اند و گفته اند رودکی گفته :
گر همه نعمت یک روز به ما بخشد
ننهد منت بر ما و پذیرد هن.
و این سه بزرگوار هر یک سه خطا کرده اند. اول آن که هن نیست و مَن عربی است که به معنی منت آمده ؛ دیگر آنکه پارسی نیست و عربی است ؛ دیگر آنکه شعر رودکی نیست و شعر فرخی است... و این سهو از صاحب جهانگیری شده و رشیدی و برهان به وی اقتفا کرده اند... و هن به پارسی ، خاصه زبان شیرازی و دری ، به معنی هست است. ( انجمن آرا ). در لهجه های فارس به صورت هَن یا فقط به صورت نون ماقبل مفتوح معادل با لفظ «هست » یا «است » هنوز به کار میرود.
هن. [ هََ ن ن ] ( ع مص ) گریستن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || نالیدن. ( منتهی الارب ). حن. ( اقرب الموارد ). رجوع به حن شود.
هن. [ هََ ن ن / هََ ] ( ع اِ ) شرم زن. ( منتهی الارب ). || یکی از اسماء سته است. || در شعر کنایه از هر اسم جنس است به معنی چیزی : هذا هنک ؛ یعنی این چیز توست و به صورت هنة مؤنث آید. ( اقرب الموارد ).
هن. [ هَُ ن ْ ن َ ] ( ع ضمیر ) ایشان. گروهی زنان.( ترجمان جرجانی ). ضمیر مغایب جمع است برای مؤنث.

معنی کلمه هن در فرهنگ فارسی

نفس چاق
( اسم ) بغل زدن چیزی را با زحمت باین طرف و آن طرف بردن .
ایشان گروهی زنان

معنی کلمه هن در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی هُنَّ: آن زنان
ریشه کلمه:
هن (۲۰۷ بار)

معنی کلمه هن در ویکی واژه

هَن
هُنْ :(hon) در گویش گنابادی یعنی اشاره کردن ، با ایماء و اشاره نشان دادن.
هِنْ :(hen) در گویش گنابادی یعنی هستند ، اینجا رو نگاه.
بلی، بله، آری، آره.
چی؟ در گویش بهاری، شاید همان هان در زبان فارسی باشد.

جملاتی از کاربرد کلمه هن

دو گواهند این مسا و این صباح که به دست ماست تسخیر ریاح
پذیره شدندش سران سر به سر زمین پر ز آهن هوا پر ز زر
مصاف خصم توگفتی‌که برکشید فلک ز سنگ و آهن و پولادباره و دیوار
کعبه چرا پوشد به تن هر ساله زرین پیرهن بهر طواف کوی تو بندد، به خود احرام را
حرص مردم در کهنسالی دو بالا می شود بال و پر وقت رحیل از مور می آید برون
نخستین بود کان آهن ربا دگر سنگ یاقوت ای با بها
خاقانی‌وار در دو عالم از دوست رضای دوست خواهند
به هنگام سختی تو یاری کنی چو خواری رسد بردباری کنی
جز آن بد که گفتی سراسر سخن بزرگی نو را نخواهم کهن
شهنشاه تیغ پدر برفراخت بکشت آن تن وبر سواران بتاخت
اجماع علمی این است که اقلیم زمین بی شک در حال گرم شدن است و این شدیداً محتمل است (یعنی با احتمال اقلاً ۹۵٪ یا بیشتر) که انسان‌ها بیشتر آن را از طریق اقداماتی که تمرکز گاز گلخانه‌ای را در جو زمین، با اقداماتی چون جنگل‌زدایی و سوزاندن سوخت سنگواره‌ای انجام می‌دهند. علاوه بر این محتمل است که برخی گرم شدن‌های ناشی از گازهای گلخانه‌ای با افزایش هواپخشها جبران شده باشد.