نوا

مقامات آذربایجانی گفتند که اختلال در شبکه برق ساختمان به عنوان منشأ احتمالی آتش‌سوزی می‌باشد.

کشیش الوود موریس وری (۱۸۴۳–۱۹۲۷) یک مبلغ پرسبیتریان آمریکایی به هند بود که چهل سال از عمر خود را در آنجا گذراند (بین ۱۸۶۸ و ۱۹۲۳). او به شدت به «جنجال مسلمانان» یا عذرخواهی علاقه‌مند بود و به عنوان یک محقق اسلامی و جهان دان مسیحی در روابط مسیحی و مسلمانان مشارکت داشت.

ویکتور پاپانک (۱۹۹۸–۱۹۲۳ میلادی) یکی از طراحان و فیلسوفان طراحی قرن بیستم میلادی بود که به عنوان طرفدار «فرم از کارکرد تبعیت می‌کند»، تدریس کرد و نوشت.

به هجرم گر برانی چاره ای نیست به وصلم گر نوازی می توانی

چو اصغا این سخن آن بینوا کرد بترسید و بلرزید و ابا کرد

وَ قَوْمَ نُوحٍ لَمَّا کَذَّبُوا الرُّسُلَ»... یعنی کذّبوا نوحا، و انّما ذکر بلفظ الجمع لانّ من کذّب نبیّا واحدا فقد کذّب جمیع الرّسل. و یحتمل انّهم کذّبوا نوحا و من قبله من الرّسل، و قیل الرّسل نوح و الملائکة الّذین کانوا یأتونه بالوحی. و قیل اخبرهم نوح بمجی‌ء الرّسل و انکروا بعث الرّسل اصلا. «اغرقناهم» ای اهلکناهم بالماء وَ جَعَلْناهُمْ لِلنَّاسِ آیَةً و عبرة یتعظّون بها وَ أَعْتَدْنا لِلظَّالِمِینَ فی الآخرة عَذاباً أَلِیماً. سوی ما حلّ بهم من عاجل العذاب.

الکسی گوریشف (روسی: Алексей Михайлович Гурышев؛ ۱۴ مارس ۱۹۲۵ – ۱۶ نوامبر ۱۹۸۳) بازیکن هاکی روی یخ اهل اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود.

و درین روزگار نامه‌ها از خلیفه، اطال اللّه بقاءه‌، بنواخت تمام رسید، سلطان را مثال چنان بود که «از خراسان نجنبد تا آنگاه که آتش فتنه که بسبب ترکمانان اشتعال پذیرفته است، نشانده آید، چون از آن فارغ گشت، سوی ری و جبال باید کشید تا آن بقاع‌ نیز از متغلّبان‌ صافی شود.» و جوابها آن بود که «فرمان عالی را بسمع و طاعت پیش رفت، و بنده برین جمله بود عزیمتش‌، و اکنون جدّ زیادت کند که فرمان رسید.» و امیر بغداد [نیز نامه‌] نبشته بود و تقرّبها کرده، که بشکوهید از حرکت این پادشاه. وی را نیز جواب نیکو رفت. و با کالیجار را نیز که والی گرگان و طبرستان بود، امیر خلعتی سخت نیکو فرستاد با رسول و نامه بدل گرمی و نواخت، که خدمتهای پسندیده کرده بود در آن روزگار که بو سهل حمدوی و سوری آنجا بودند. بو الحسن کرجی را که خازن عراق‌ بود و با این قوم باز آمده، امیر باز ندیمی فرمود و خلعت داد. و پیر شده بود و نه آن بو الحسن آمد که دیده بودم، و روزگار دگر گشت و مردم و همه چیزها.

از چه برده است نواهای ملال انگیزت؟ که بر افغان تو صائب دل کافر سوزد

خوش‌تر ز نوای عشق در پرده نزد ای دل مطرب که به بزم امشب چنگیده ربابیده

نی صاحب نوا شد تا ریخت برگ ازخود گربرگ را بریزی ای خوش نوا چه باشد

بهار تا به گلستان کشید بزم سرود نوای بلبل شوریده چشم غنچه گشود

عرفی نوای نوحه برآرم ، که اهل درد لب ها گشاده منتظر شیون من اند

طومار تماشای جهان فتنهٔ سوداست خواندیم خط امن ز عنوان تغافل