نحاس

اگر پرداختی با صنعت اکسیر رای او زر قلب همه پیغمبران همچون نحاس استی

سهل است نحاس که زر کردی زر کن مس خویش تو اگر مردی

بزن ای دست خدا بر مسم اکسیر مراد کیمیا زر کند ار ذره‌ای افتد به نحاس

وَ أَسَلْنا لَهُ عَیْنَ الْقِطْرِ و هو النحاس، و قیل: الصفر اسیلة له ثلاثة ایام بالیمن کما یسیل الماء یعمل به ما یشاء کالعمل بالطین و لم یعمل بالنحاس قبل ذلک فکلّ ما فی الدنیا من النحاس من تلک العین. و قیل: کان ینبع من معدنه فیسیل کالماء من غیر معالجة کما الین لابیه الحدید. وَ مِنَ الْجِنِّ یعنی و سخر ناله الجنّ، مَنْ یَعْمَلُ بالسخرة بَیْنَ یَدَیْهِ من البنیان بِإِذْنِ رَبِّهِ، وَ مَنْ یَزِغْ ای یمل و یعدل مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنا الذی امرنا به من طاعة سلیمان، نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعِیرِ فی الآخرة، و قیل: فی الدنیا، و ذلک انّ اللَّه تعالی و کلّ بهم ملکا بیده سوط من نار، فمن زاغ عن امر سلیمان ضربه ضربة احرقته.

آن زمان کز برق تیغ لعلگون سیم سپهر سرخ گردد آنچنان کز تابش آتش نحاس

کل چیند از ریاض شمش دست کامجو زر گردد از ثنای کفش طبع چون نحاس

ساقی میکشان بده مرهم قلب خستگان تا که زکیمیای می زر کنم این نحاس را

بپرید ای شهان آن سو که یابید آنچ قسمت شد نحاسی را ز اکسیری ایازی را ز محمودی

احمد النحاس (عربی: احمد النحاس؛ زادهٔ ۱۰ ژانویه ۱۹۵۰) کارگردان فیلم اهل مصر است. اولین فیلمی که او کارگردانی کرد، برنده جایزه‌ای از فستیوال فیلم اسکندریه شد.

تو مهی آنان ستاره تو زری آنان نحاس تو دری آنان خزف تو لاله آنان گیاه

سرنگ از طبر زد، نحاس از ذهب؛ جدا گشت چون حمزه از بولهب