ناجنس

اولین استفاده از لغت مرد اصلی یا مرد بهشتی توسط فیلون اسکندرانی بود. او اعتقاد داشت که مرد بهشتی دارای فساد مرد زمینی نیست و از مواد متفاوتی ساخته شده‌است. مرد بهشتی یا آدام کادمون دارای تمامی صفات لوگوس (کلمه) است و نه مرد و نه زن است ولیکن مرد زمینی دارای ویژگیهای زمینی است. بر اساس نظر فیلون اسکندرانی در کتاب پیدایش در آیات ۱:۲۷ و ۲:۷ در مورد تولید دو مرد متفاوت اولین در بهشت و دومین در زمین صحبت می‌شود. او اعتقاد داشت که مرد بهشتی نه مرد و نه زن، بلکه بیناجنس است.

بپر عشق شو پران که عنقاوار خود بینی ز ناجنسان جداییها و با جنسان بهم چسبان

ناجنس حلاوت جوانی بُبَرد عیش خوش و حظّ زندگانی بُبَرد

کی پرد مرغی مگر با جنس خود صحبت ناجنس گورست و لحد

مشکن ز همنشینی ناجنس قدر خویش ور همنشینی رخ و خط گیر اعتبار

از چه خیزد در سخن حشو از خطا بینی طبع وز چه خیزد پرزه بر دیبا ز ناجنسی لاس

چو در پرده ناجنس باشد همال ز تهمت بسی نقش بندد خیال

بس تن که به خواری بنهادم ز تو ناجنس بس دستِ تغیّر که گزیدم ز تو نا اهل

ناجنسی ازین جنس نیاید ز حریفی زشتی بدینسان نکند هیچ نکوئی

عیسی از گفتار نااهلی برآمد بر فلک آدم از وسواس ناجنسی برون رفت از جنان

چه سازم تو ناجنس نگذاشتی میان من و خود رهِ آشتی