در ۱۹۶۸ استوات هال، مدیر بخشی در دانشگاه بیرمنگهام شد. او تعدادی کتاب تأثیرگذار در سالهای پیش رو نوشت؛ شاملِ موقعیّتیابی مارکس: ارزیابیها و انحرافات (۱۹۷۳) و رمزگذاری و رمزگشایی در گفتمان تلویزیون (۱۹۷۳) و پلیسیکردن بحران (۱۹۷۸). پس از انتصاب به عنوان پروفسور جامعهشناسی در دانشگاه آزاد در ۱۹۷۹، هال چند کتاب تأثیرگذار دیگر نوشت. شاملِ راهِ دشوارِ تجدّد (۱۹۸۸)، مقاومت از طریق مناسک (۱۹۸۹)، شکلگیری مدرنیته (۱۹۹۲)، مسایل هویّت فرهنگی (۱۹۹۶) و بازنماییهای فرهنگی و رویّههای دلالتگر (۱۹۹۷). هال در ۱۹۹۷ از دانشگاه آزاد بازنشسته شد.
به دشتی کجا جای نخجیر بود بدان که نشیمنگه شیر بود
مجموع کائنات نشیمنگه فناست موجود باقی است وجود و بقای دل
عرش نشیمنگه شاهین ماست ابن طیران در پر طیفور نیست
به ره گلشنم آید در زندان در پیش هست در امنگهم صد خطر جان در پیش
چه گردید ایدر چه جای شماست کزآن سو نشیمنگه اژدهاست
دگر چشمه آب شیرین چو شهد نشیمنگه شاه خوبان عهد
هال، آثار کلیدی در فرهنگ، رسانه و سیاست دارد. در سال ۱۹۵۱، هال به بریستول جایی که پیش از تحصیل در آکسفورد زندگی میکرد، رفت. او محصّل دانشگاه آکسفورد بود و فوق لیسانسش را از کالج مرتون گرفت. هال در دانشگاه بیرمنگهام، جاییکه راهنمای مرکز مطالعات فرهنگی بیرمنگهام بود، مشغول به کار شد. بین سالهای ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۷ در دانشگاه آزاد صاحب مقام بود. در دهه ۱۹۵۰، و در احیای استیلای شوروی در سال ۱۹۵۶ بر مجارستان (جایی که هزاران عضو، حزب کمونیست را ترک کردند و جایگزینهایی برای راستکیشیهای گذشته میجستند) هال به ای.پی. تامپسون، ریموند ویلیامز و دیگران جهت آغاز کار دو نشریه سوسیالیست رادیکال ملحق شد: خردِ نو و بررسی چپ جدید.
در فارسی، بسیاری از کشورها و شهرهای جهان با نام فرانسویشان شناخته میشوند، مانند رومانی، بلژیک، اتریش، آلمان، نروژ، سوئد، سوئیس، فنلاند، کرواسی، لتونی، استونی، لیتوانی، ژاپن، مکزیک، شیلی، آرژانتین، برزیل، واشینگتن (بهجای واشینگتن)، بیرمنگهام (به جای بیرمینگهام)، و برلن (به جای برلین).
بره و خوشه گردون ز برای خورش است تا ز خرمنگه آن ماه عطایی برسد
دست دادی که بدان زد دل من باب طلب تا بایدون که نشیمنگه دل فقر و فناست
موقعیت شغلی او بعد از نوشتن هنرهای همهپسند در ۱۹۶۴، سرعت پیدا کرد. نتیجه مستقیم این کار، دعوت هال برای پیوستن به سیسیسیاس در بیرمنگهام، از سوی ریچارد هاگرت بود.