ملودرام

معنی کلمه ملودرام در لغت نامه دهخدا

ملودرام. [ م ِ ل ُ دْرا / دِ ] ( فرانسوی ، اِ ) از «ملوس » یونانی به معنی آهنگ و «درام » بمعنی عمل نمایشی. درام با خصیصه های توده ای مردم که در آن حالات غم انگیز و مولم بطور ناگهانی و پیش بینی نشده آشکار می گردد و در هم می آمیزد. ( از لاروس ). ترکیبی است از آواز و رقص. در این سبک نمایش بازی کنان می خندند و می خندانند و گریه می کنند و می گریانند... و می رقصند و فریاد می زنند و آواز می خوانندو زندگی می کنند و می میرند و از مجموع این عملیات تماشاکنندگان را محظوظ می سازند. ( فرهنگ فارسی معین ).

معنی کلمه ملودرام در فرهنگ معین

(مِ لُ دِ ) [ فر. ] (اِ. ) درام عامه پسند موزیکال با ویژگی های نمایشی و حرکت های بدنی که موضوع آن معم ولاً غیرواقعی و اغراق آمیز است .

معنی کلمه ملودرام در فرهنگ عمید

۱. نمایش توٲم با موسیقی، رقص، و آواز.
۲. داستان غم انگیزی که پایان بدی نداشته باشد.

معنی کلمه ملودرام در فرهنگ فارسی

( اسم ) ترکیبی است از آواز و رقص . در این سبک نمایش بازی کنان میخندند و میخوانند و گریه میکنند و میگریانند و خوشحال میشوند و خوشحال میکنند میرقصند و فریاد میزنند و آواز میخوانند زندگی میکنند و میمیرند و از مجموع این عملیات تماشا کنندگان را محظوظ میسازند .

معنی کلمه ملودرام در دانشنامه عمومی

ملودرام ( به فرانسوی: Mélodrame ) اثری نمایشی یا ادبی است که پی رنگ آن احساسی و متقدم بر شخصیت پردازی است. شخصیت ها در ملودرام، ساده و معمولاً کلیشه ای هستند. ملودرام روایتی احساسی با شخصیت هایی ساده است که یا خیلی خوب اند یا خیلی بد و اغلب از زبانی تصنعی و اغراق آمیز استفاده می کنند. این اصطلاح ابتدا فقط برای توصیف نمایش نامه ها به کار می رفت اما امروزه اصطلاحی تحقیرآمیز است که برای توصیف روایت هایی از این دست در رسانه های دیگر نیز به کار می رود.

معنی کلمه ملودرام در دانشنامه آزاد فارسی

مِلودِرام (melodrama)
نمایش یا فیلمی دارای عناصر رُمانتیک و احساسی در پی رنگ داستانی، که اغلب بر محور جنایت، گناه، یا فاجعه شکل می گیرد. ملودرام در اصل نمایش نامه ای با همراهی موسیقی است که موسیقی آن در ایجاد جلوۀ نمایشی، نقش داشته است. این گونۀ نمایشی در اواخر قرن ۱۸ به سبب پیدایش آثاری همچون پیگمالیون(۱۷۷۰)، و با نمایش نامه های ژان ژاک روسو، فیلسوف فرانسوی، محبوبیت یافت. ملودرام های اولیه برای بالابردن کنش ها و عواطف خشونت آمیز، به طور ساختگی از جلوه های نمایشی اغراق آمیز استفاده می کردند. تا پایان قرن ۱۹ ملودرام به یکی از گونه های محبوب نمایش صحنه ای تبدیل شده بود. در ملودرام های قرن ۱۸ بین ریتم آزاد صدای بازیگر و موسیقی ای که با متر دقیق اجرا می شد، رابطۀ مستقیمی نبود. علاوه بر ملودرام های تمام عیار، برخی از اپراهای آن دوران حاوی صحنه هایی به این سبک بودند، مثل صحنۀ کندن قبر در اپرای فیدلیو(۱۸۰۵) اثر بتهوون. شونبرگبا گنجاندن گفتار نیمه موسیقایی با نام اشپرِش گِزانگ(در آلمانی به معنای گفتار ـ ترانه)، در پیِروی ماه زده (پیِروی دیوانه)(۱۹۱۲)، خود این گونه را تکامل بخشید. ملودرام با آثار نخستین گوتهو شیلرآغاز شد، و در فرانسه پیکسِره کور(۱۷۷۳ـ۱۸۴۴) آن را عمومیت داد، که کودک مرموزاو نخستین بار در ۱۸۰۲ با ترجمۀ آزاد تامس هالکرافتتحت عنوان حکایتی از رمز و رازبه انگلستان معرفی شد. نمایش های ملودرام اغلب در برابر پس زمینه ای گوتیکاز کوه ها یا قلعه های ویران به اجرا درمی آمدند.

معنی کلمه ملودرام در ویکی واژه

درام عامه‌پسند، موزیکال با ویژگی‌های نمایشی و حرکت‌های بدنی که موضوع آن مهم ولی غیرواقعی و اغراق‌آمیز.

جملاتی از کاربرد کلمه ملودرام

کمبل بازیگری را در «فیت‌آپ» (تئاترهای محلی) در اسکاتلند و ولز با ایفای نقش‌های ملودرام آغاز کرد. در این نمایش‌ها بود، که فیزیک بدنی و صدای باریتون کمبل، توجه فرد کارنو، بازیگر نامدار انگلیسی را به خود جلب کرد. کارنو او را با خود به لندن برد تا در کمدی‌های اسلپ‌استیک بازی کند.

آنوش (ارمنی: Անուշ) یک فیلم موزیکال ملودرام است محصول سال ۱۹۸۳، به کارگردانی مارات وارژاپتیان