مرصع

آغابیگم آغا که صاحب فرزندی از شاه نبود از سوی همسر مأمور تربیت دو تن از فرزندان وی به نام کیکاووس میرزا و مرصع خانم شد.

گاه ز فیض کفش، خاک مرصع بساط گاه ز گرد روز معنبر نقاب

سبز وادی‌ها گرفته گرد هامونی فراخ کش مرصع یک‌سر ازگل‌های الوان کرده‌اند

کمر شمشیر و اندر وی مرصع کرده گوهرها که این را از میان برکش جهان از دشمنان بستان

شه مرصع افسرش بر سر نهاد تخت ملکش زیر پای از زر نهاد

قبای مرصع کلاه مغرّق ازین‌ها نباشد مرا در خزینه

عروس حسن تو چون جلوه کرد خاطر من به دُر نظم مرصع کند چو زیور سنگ

مویش چو بتان مشک برقع از گوهر بیضه شد مرصع

سه جام مرصع به در یتیم برآورد از آن گنج بی رنج و بیم

گرد او حلقه مرصع کمران موکبش ناظم عالی گهران

بر سرت چتر مرصع که فراشت بر وی این نقش ملمع که نگاشت