مدح

به قدر مدح او ما را زبان گوهر همی بارد اگر مدحش نداند گفت گوهر بار کی باشد

ز مس و روی با کسیر زر کنند همی ز نطق زر کند از مدح او به از اکسیر

کس را سزای ذات تو مدحی نداد دست گر بنده حق آن نگزارد بر او مگیر

وان را که هست بر سر خوان مدح‌خوان هزار خواهد که روز رزم بود مدح خوان تو

جهان پادشاها بمدح تو افسر روان و زبان کرده پویا و گویا

او میان بربسته و چون او به پیشت چرخ و دهر او زبان بگشاده و چون او به مدحت خاص و عام

محمدحسین سرآهنگ (مشهور به استاد سرآهنگ) از استادان موسیقی افغانستان بود.

حدیث شوق ره مدح بر زبان بگرفت ماند قوّت از این بیش جان بسی کندم

ثنای رودکی مانده‌ست و مدحت نوای باربد مانده‌ست و دستان

مرا ز دعوی مدحت نه غیر ازین مطلب مرا ز لاف مدیحت نه هیچ کام الا

خود بیا تا پس از این مدحت خود می گوییم چون ز ممدوح توقّع نبود جود و نوال