مداحی

که من همچو سوسن شوم ده زبان به مداحی خادم خاندان

وصل تو و مداحی شهزاده بهشتست جیحون چه توان کرد که اغیار نهشتند

تا که در دریای مدحت آشنایی می‌کنم هر چه نه مداحی توست آن ریایی می‌کنم

که به تحسین من از دولت مداحی تو لب گشایند به شکر نعم رب معید

خامه با مداحی آن مهر تابان چون کند؟ کآنچه گوید مهر تابان،خود از آن روشنتر است!

مباد صدر تو بی من ، که نارد تا گه محشر نه ممدوحی جهان چون تو ، نه مداحی فلک چون من

پسند خاطرش اشعار طغرل شد عجب نبود پسندد مصطفی مداحی سحبان وائل را!

مدح او خواهم که گویم سال ها یابم از مداحیش اقبال ها

رسم مداحی و آئین تخلص چو نماند در غزل پروری و شعروری پیشه کنم

دست ما زین پس و جام می و زلفین نگار دل ما زین پس و مداحی مخدوم جهان