مخنق

معنی کلمه مخنق در لغت نامه دهخدا

مخنق. [ م ُ ن َ ] ( ع ص ) گلوگرفته شده. ( آنندراج ) ( غیاث ).
مخنق. [ م ُ خ َن ْ ن َ ]( ع ص ) به خبه مرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). خفه کرده و بر خفه مرده. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) جای رسن خبه از گلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). جای طناب در گلوی خفه کرده.( ناظم الاطباء ). || حلق. ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ): اخذه بمخنقه ؛ یعنی گرفت او را به حلق وی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ) ( از ناظم الاطباء ). || ( ص ) کودک باریک میان : مخنق الخصر؛ نوچه باریک میان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) از ناظم الاطباء ). و رجوع به تخنیق شود.
مخنق. [ م َ ن َ ] ( ع اِ ) آنجائی از گردن که محل خفه کردن است. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مخنق. [ م ُخ َن ْ ن ِ ] ( ع ص ) جلاد و آنکه خفه می کند. خفه کننده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به تخنیق شود.
مخنق. [م ِ ن َ ] ( ع اِ ) گردن بند و حمیل. ج ، مخانق. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به ماده بعد شود.

معنی کلمه مخنق در فرهنگ معین

(مُ خَ نِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - خفه کننده . ۲ - در علم عروض «مفعولن » چون در حشو بیت افتد و از «مفاعیلن » منشعب باشد، آن را مخنق خوانند.

معنی کلمه مخنق در فرهنگ عمید

در عروض، ویژگی پایه ای که در آن مفاعیلن به مفعولن تغییر یابد، به شرطی که در ابتدای بیت نباشد.

معنی کلمه مخنق در فرهنگ فارسی

۱- ( اسم ) خفه کننده . ۲- مفعولن چون در حشو بیت افتد واز مفاعلین منشعب باشد آنرا مخنق خوانند.
گردن بند

جملاتی از کاربرد کلمه مخنق

سمندت عدورا به پی در سپرده کمند تو حلقش مخنق گرفته
هرچه برآمد زخاک تیره به نوروز مخنقه دارد کنون ز لولوی مکنون
ز ترم مخنقه یافت شاخ گل منظوم چو باد کرد گریوازه شجر منثور
شاخ سمن بر گلو بسته بود مخنقه شاخ گل اندر میان بسته بود منطقه
وز گوهر و زر، مخنقه و یاره در کرد به دست و بست بر گردن
این را حریر پیرهن و حله روی بند آن را عقیق مخنقه و زر گوشوار