محیل

مهر جان مگیر بدل کاین محیل دون نگذاردت که یاد جهان آفرین کنی

اگر نه نفس محیلت مطیع فرمانست چه سود از اینکه جهانی بود بفرمانت

ای سرور دین نسبت پیکار تو با غیر چون نسبت شیر است به روباه محیلی

چند روزی که شه گرفته چو شیر سایه از فوج روبهان محیل

سید سجاد محزون علیل با عبیدالله بی‌شرم محیل

نهیب عدل تو در طبع آسمان محیل که شیشه است لبالب زمردم آزاری

هرگز ندیده هیچ مسلمان ز کفاری ظلمی که دید مسلم از آن کافر محیل

دست جرات ز آستین برزن که صورت یاب نیست کندی چنگال شیر از کید روباه محیل