مجدر

آستانش که کعبه کرمست از لب سرکشان مجدر باد

وز بس که بر او فتح داده بوسه رویش همه شد سر به سر مجدر

بر طلعت مجدر زشت است نیل و غازه بر قامت محدب عیب است رخت غازی

تا صفحه گردون به شب تار نماید چون چهر من از ثابت و سیاره مجدر

فلک گردد از نوک رمحت مشبک زمین گردد از نعل رخشت مجدر

همه پشتش، از گوش تا دم، مغربل همه خامش، از پای تا سر، مجدر

مضامین و معانی چون حبائب و غوانی ظاهر و گشاده، حاضر و آماده، بی پرده و حجاب، مثل ماه و آفتاب. نه چون ز شتان شهر و پلشتان دهر که مخدر و مهموس ومجدر ومأیوس، مانند خلاف شاهد هر هفت کرده در پشت حجاب و پرده باشند؛ بهانه عفاف آرند و بآرزوی زفاف میرند. رمزنویسی و پنهان کاری دلیل عیب است و حرب بسوس ازحمی کلیب. سرهای کجل و روهای چپور را روبند و کلاه در کار است، اما زلف و کاکل مثل سوسن و سنبل در دست باد صبا وپیوست باد شمال باشد. بهتر چهره تر و تازه حاجت بسرخاب و غازه ندارد. با قامت زیبا احتیاج بدیبق ودیبا نیست. منظور این است که خاطر بسیار طالب است که از خطوط شما کشف اسرار و درک اخبار شود. اگر فلان مثل الف هیچ ندارد مخلصان دیگر دارید که مثل شین هم نقطه دارند و هم دندانه و هم دایره.

یک روز بود عارض کان در حجاب ناز امروز چهرگان ز پژوهش مجدر است

عقل گفت این خرده کوکب‌های زشت خود بپوش نیست قاآنی شدن صورت مجدر داشتن

سلطان چرخ دوش چوشد سوی خاورا روی سپهر شد ز ثریا مجدرا