مانیان

داشت ره در عالم روحانیان آشنایی داشت با جسمانیان

دولت او نیست چون جسمانیان صورت‌پذیر لیکن اندر شرق و غرب آثار او هست آشکار

چند چند از حکمت یونانیان حکمت ایمانیان را هم بخوان

جلال احدیت و جناب جبروت عزت استغناء لم یزل با ایشان نمود از طاعت همه مطیعان و عبادت همه آسمانیان، گفت: روید، و آدم را سجود کنید، و آن سجود خود را بحضرت عزت ما بس وزنی منهید. هنوز رقم وجود بر موجودات نکشیده بودیم، که جمال ما شاهد جلال ما بود ما خود بخود خود را بسنده بودیم. امروز که خلق آفریدیم، همان عزیزیم که بودیم. از ایمان و طاعت حدثان جلال لم یزل را پیوندی می‌درنباید:

شمار سبحه ایمانیانم کفر مشرب بود نفس دزدیدنی را حلقه زنار خود کردم

خرم شو ای بسیط زمین کاین بساط شد موکب نشین خسرو آخر زمانیان

که بر در بپایند ارمانیان سر مرز توران و ایرانیان

روی تو بود قبله گه آسمانیان روزی که آسمان و زمین آفریده اند

نور شد بگریخت از ظلمانیان زین سبب لم یستقر فی المکان