رادمرد

میازار هرگز دل رادمرد به گرد در آز و انده مگرد

همی خواندند آفرینی به درد که ای نیک‌دل خسرو رادمرد

ای عدل و رادمردی را در جهان نوشیروان دیگر و اسفندیار

در آن گروه نه یک تن بزرگوار شریف در آن فریق نه یک رادمرد دانشور

شد زدار محن به دار نعیم رادمردی بزرگوار و حکیم

دوران رادمردی و آزادگی گذشت وین دورهٔ سیاه بلاخیز بگذرد

سعیدی سیرجانی سپس، ضمن اشاره به ماجرای آخرین دستگیری دکتر مظفر بقایی کرمانی توسط مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، که به مرگ مرموز یا قتل او منجر گردید، و تأکید بر این نکته که مقاومت رادمردانهٔ دکتر بقایی در برابر شکنجه و تن ندادن او به مقولاتی همچون اعترافات تلویزیونی، از همان آغاز برای او روشن بوده‌است، می‌نویسد:

به مجلسی که تو باشی ز بخل نگذاری که رادمردی از آن صدر نیکویی یابد

تو بر خاتم مردمی چون نگینی تو بر جامهٔ رادمردی طرازی

چو دیدش در افغان، چنان رادمرد بپرسید: کای مرد هامون نورد

صدر دیوان وزارت رست از زرق و دروغ رادمردان جهان رستند از ذل و هوان

ابومسلم به‌طور خلاصه، شخصی توصیف شده که به ندرت احساسات نشان می‌داد. به نظر می‌رسد که او تحصیل‌کرده بوده و عربی و پارسی را نیک می‌دانسته (با قضاوت از روی شیوایی سخنانی که منتسب به اوست). او را بخشنده، چاره‌جو و خوش‌فکر، دارای رفتار سیاستمدارانه، رادمرد و بلندهمت توصیف کرده‌اند، اما او را به خاطر سختگیرانه بودن نسبت به مخالفان نکوهش کرده‌اند که افراد را با کمترین کار فتنه‌انگیزانه‌ای اعدام می‌کرد.