ماب

امشب ایمابی به سوی خویش ازو وا می کشم تیغ را بر روی ترک تیغ بندی می زنم

در سال ۲۰۰۹، بر پایه فرمان رئیس‌جمهوری لهستان نشان «کماندر» این کشور در پاس فعالیت‌ها و خدمات المار محمدیارف در راستای توسعه روابط فی‌مابین دو کشور به وی اهدا گردید.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال ویسل کوبه و باشگاه فوتبال ایماباری اشاره کرد.

چو گرمابه و کاخهای بلند چو ایوان که باشد پناه از گزند

شوی غافل ز کار همخوابه است به گمانش که زن به گرمابه است

دگر مابقی را ز گنج و سپاه یله کرد و بگذشت از آن کوچگاه

حرف با او اگرچه هم خوابه است بی‌خبر همچو نقش گرمابه است

با رخ و اشکی چو زر سیماب و من چون موم نرم کز دل چون سنگ آن بت سنگ شد یکبارگی

دیدم چو مه و مهر میان کویش گرمابه زده آبچکان از مویش

مابین سالهای ۱۹۹۱ و ۱۹۹۸ تحقیقات علمی خود را در اسرائیل و کالیفرنیا پی گرفت. در سال ۱۹۹۸، او به مسکو برگشت تا منحصراً به ادبیات بپردازد و در حال حاضر در اسرائیل زندگی می‌کند.

پرسیدند که خدای تعالی با تو چه کند گفت: چون من به گرمابه روم جامه من نگاه دارد که روزی به گرمابه رفتم یکی جامه من ببرد گفتم خداوندا جامه من بازده در حال آن مرد بیامد وجامه باز آورد و عذر خواست.

اندریشان حرص بنهاده خدا تا بود گرمابه گرم و با نوا

جامهٔ عید نکردم در بر سوی گرمابه نرفتم شب عید