لرزیدن

به زیر تیغ جانان از بصیرت نیست لرزیدن نفس در زیر آب زندگی ظلم است دزدیدن

شد از گرد لشکر بمیدان جنگ بلرزیدن بد دلان جای تنگ

لحظه ای شد خرقه جنبیدن گرفت میهمان در خرقه لرزیدن گرفت

چون بدینجا رسید حاجی علیه الرحمه سری بالا کرد و بدان نگاه که ارباب نظر شناسند در وی نگریست، لرزیدن گرفت و بر سر گشت و مدهوش افتاد. پس از معالجات گوناگون به خود باز آمد و شیون بر ساخت که اینجا کجاست و من کیستم و این حالت چیست؟ و بر دست آن جناب بازگشتی نصوحانه کرد. و ثانی رابعه شد.

خاکِ صحرای عدم از خونِ هستی بهترست بر سرِ جان اینقدر ای شمع لرزیدن چرا

مخور بر دل مرا تا برخوری زان چهره نوخط که از لرزیدن من جوهر از شمشیر می‌ریزد

بهر تقدیر بود وزیر در آن سرما برهنه مدتى نشست بدرجه‌یى که از برودت سرما، وزیر نزدیک بهلاکت رسید، آخر الامر وزیر در آن سرما بیتاب گشته بناى لرزیدن نمود، پادشاه بعد از عذاب و عتاب بسیار وزیر را معزول از وزارت نموده آن قلندر را منصوب منصب وزارت خود ساخت.

نیست ممکن شود آسوده، دل از لرزیدن شانه تا راه در آن زلف معنبر دارد

از حباب و موج، دریا می‌دهد تاج و کمر بر سرِ این خرقهٔ صد پاره لرزیدن چرا

ز بسکه در گهش از رحمت است تنگ فضا گنه بخود نتواند ز بیم لرزیدن