لانه

به شهر تو گرچه گران است آهن نشائی تو بی‌بند و بی‌زاو لانه

فریاد شوق دیگر از آن لانه برنخاست و آن خار و خس فکنده شد آخر در آذری

از خود برون نیامده دیوانه ام هنوز مشغول خاکبازی طفلانه ام هنوز

هر دو هم‌لانه‌اند و هم‌بازی کرده با هم به بازی انبازی

چه جولانها کنند جانها چو ذرات که تو خورشید از مشرق برآیی

هر چه غیر از نقطه وحدت درین دفتر بود دیده بالغ نظر را ابجد طفلانه است

ملولان همه رفتند در خانه ببندید بر آن عقل ملولانه همه جمع بخندید

دوستی را از آن نفر ببرید مرغ مهرش ز لانه‌شان بپرید