لاش

مدار ملک حقیقت مدیر فُلک فلک محیط عشق و محبت مشوق الاشواق

کی به مقصد رسد چو زاهد را لاشه ای سعی حکم لاشی داشت

روز بیگه، لاشه لنگ و ره دراز کارگه ویران عمل رفته ز ساز

ز آفتاب خدا شود لاشی همچو کز تاب حور نماند فی

اگر خواهی که رضوان را کنی داغ تلاش باغبانی کن درین باغ

گرفته‌ایم همه دامن زمینگیری ره تلاش به این دست وپاکه می‌پرسد

چون نامه دریده ز شرم عذار او دارد تلاش رخنه دیوار آینه

تلاش پختگی کردم ز خامی ها، ندانستم که در خامی بهار بی خزانی هست عنبر را

هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش ما همه لاشیم با چندین تراش

عیسی عشق ار نبود بر سرم کی رود این لاشه خر لنگ من