قیامت

قیامت

معنی کلمه قیامت در لغت نامه دهخدا

قیامت. [ م َ ] ( ع مص ) برانگیخته شدن پس از مرگ. ( فرهنگ فارسی معین ). قائم شدن و روز قیامت را بهمین جهت قیامت گویند که در آن وقت مردگان زنده شوند و قیام کنند. ( از آنندراج ). || ( اِ ) یوم فزع اکبر. روز جزا. یوم الدین. یوم الحساب ( روز شمار ). رستاخیز. رستخیز. یوم النشور. یوم المشهور. یوم التغابن. روزحشر. صاخة. قارعه. حاقه. غاشیه. ( منتهی الارب ). ساعة. ذکری. قیامت با لفظ افتادن ، افکندن ، برخاستن ، بر چیزی رفتن ، آوردن مستعمل است. ( آنندراج ) :
هرچه جز عشق توست از سر دل
تا قیامت برون توان کردن.عطار.- روز قیامت ؛ روزی که خلایق همه برای محاسبه محشور شوند :
مرا به روز قیامت مگر حساب نباشد
چو هجر و وصل تو دیدم بسم ز موت و اعادت.سعدی. || کنایه از کارهای اعجاب انگیز و شگفت و هنگامه و غوغا
- قیامت آثار ؛ آنکه یا آنچه اثری بزرگ و هولناک ایجاد کند : آن مقدار به دست سپاه قیامت آثار افتاد که وصفش نگنجد. ( حبیب السیر ).
- قیامت آوردن ؛ قیامت بپا کردن :
شبیخون غمزه بیداد او در ملک جان آرد
قد سروش قیامت بر سر آزادگان آرد.مفید بلخی.نبود آگه اسکندر ازکار او
که آرد قیامت به پیکار او.نظامی.- قیامت افتادن ؛ قیامت شدن :
دوش یارم پرده از رخسار خود بگشاده بود
گویی از حسنش قیامت در جهان افتاده بود.لاهیجی ( آنندراج ).- قیامت بر چیزی رفتن :
نه از مضمون و نی از خط کسی دیوانه میگردد
قیامت بر سر دل رفت چیزی بود یا کاغذ.ارادتخان واضح ( از آنندراج ).- قیامت برخاستن ؛ قیامت بپا شدن :
بنشین یک نفس ای فتنه که برخاست قیامت
فتنه نادر بنشیند چو تو در حال قیامی.سعدی.- قیامت پیشه ؛ کسی که در کار خود قیامت کند.
- قیامت پیکر ؛ که اندام زیبایش قیامت به پا کند :
شمع محفل امشب آن شوخ قیامت پیکر است
بر چراغ مه شکست رنگ صبحی دیگر است.سراج المحققین ( از آنندراج ).- قیامت جلوه ؛ قیامت پیکر :
فلک را سبزه ای خوابیده داند قد رعنایش
قیامت جلوگان را قد و بالا اینچنین باید.صائب ( از آنندراج ).- قیامت خاستن ؛ قیامت برخاستن. قیامت به پا شدن :
مجلس و مجمع دَمَش آراستی

معنی کلمه قیامت در فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . قیامة ] (اِ. ) ۱ - روز رستاخیز. ۲ - آشوب و فتنه .

معنی کلمه قیامت در فرهنگ عمید

۱. برانگیخته شدن پس از مرگ.
۲. (اسم ) [مجاز] رستاخیز.
۳. (اسم ) هفتاد وپنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۴۰ آیه، لااقسم.
۴. (صفت ) [عامیانه، مجاز] شلوغ.
* قیامت کردن: (مصدر لازم ) [عامیانه، مجاز] شور و غوغا کردن، هنگامه برپا کردن.

معنی کلمه قیامت در فرهنگ فارسی

سوره ۷۵ قر آن مکیه تعداد آیات ۴٠
رستاخیز، برانگی ته شدن پس ازمرگ
۱ - ( مصدر ) قایم شدن برانگیخته شدن پس از مرگ ۲ - ( اسم ) روز رستاخیز : سویدای دل من تا قیامت مباد از عشق و سودای تو خالی . ( حافظ ۳۲۶ ) یا اهل قیامت . همه مردم که در روز رستاخیز در عرصه محشر گرد آیند : خیمه ای کایمن شوند اهل قیامت ز آفتاب گر کسش در عرصه محشر زند روز شمار . یا قیامت صغری . مرگ مقابل قیامت کبری . یا قیامت کبری . روز رستاخیز و حشر اجساد مقابل قیامت صغری ۳ - آشوب فتنه غوغا ۴ - هر چیز عالی و فاخر : اینکه تو داری قیامت است نه قامت وین تبسم که معجز است و کرامت .

معنی کلمه قیامت در دانشنامه عمومی

قیامت (آلبوم آناستازیا). «قیامت» آلبومی از هنرمند اهل ایالات متحده آمریکا آناستازیا است که در ۲ مه ۲۰۱۴  ( ۲۰۱۴ - 05 - ۰۲ ) منتشر شد.
این آلبوم در چارت های هلند، آلمان، بریتانیا، سوئیس جزو ده آلبوم اول قرار گرفت.

معنی کلمه قیامت در دانشنامه آزاد فارسی

(در لغت به معنای برپا خاستن) روزی که مردگان از قبر برمی خیزند. این کلمه ۷۰بار در قرآن ذکر شده و جمع آیات مربوط به قیامت و آخرت و حساب و کتاب و حیات اخروی، حدود ۱۷۰۰ آیه، یعنی قریب یک سوم قرآن است. برخی از نام های دیگر این روز بزرگ که در قرآن آمده، عبارت اند از یوم فزع اکبر، یوم الجزاء، یوم الدین، یوم الحساب، یوم التّغابُن، یوم الحَسره، یوم الفَصل، حشر، صاخّه، قارعه، حاقّه، ساعة، غاشیة، ذکری و بعث. اعتقاد به قیامت یکی از اصول دین اسلام است و باید هر کسی از هم اکنون خود را برای آن روز، که نتیجۀ اعمال همگان در آن آشکار می گردد، مهیا سازد. دمیدن صور از مقدمات وقوع روز قیامت است که در انعام، ۷۳؛ بقره، ۲۱۰؛ کهف، ۴۸، ۹۹، ۱۰۰؛ طه، ۱۰۵ تا ۱۰۷ و چند سورۀ دیگر بیان شده است. حدود ۵۰ آیه از آیات قرآن دربارۀ وقایع و حوادثی است که در روز قیامت اتفاق می افتد (ازجمله حج، ۱، ۲؛بقره، ۴۸، ۱۲۳، ۲۵۴؛ آل عمران، ۱۰۶، ۱۴، ۴۲؛ مائده، ۱۱۵؛ انعام، ۱۵؛ اعراف، ۵۳: یونس، ۵۴؛ هود، ۳، ۱۰۴ تا ۱۰۶). مردم در روز قیامت سه گروه هستند: نیک بختان، نگون بختان و پیشی گیرندگان (واقعه، ۷ـ۱۰). در قرآن به گواهی دادن اعضا دربارۀ گناهکاران نیز اشاره شده است (یس، ۶۵؛ نور، ۲۴؛ فصلت، ۲۰ تا ۲۳). در حدود ۲۰۰ آیه از قرآن به پاداش و کیفر اعمال نیک و بد در دنیا و آخرت تصریح شده است. نیز ← معاد؛ آخرت

معنی کلمه قیامت در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] قیامت، بنابر آموزه های اسلامی نام روزی است که تمام انسان ها به خواست الهی برای محاسبه اعمالی که در دنیا انجام داده اند در پیشگاه الهی جمع می شوند. پیش از این روز وقایعی شگفت در زمین و آسمان روی می دهد که به اشراط الساعه معروف است. قرآن و روایات تاکید دارند که زمان قیامت، بر کسی جز خدا معلوم نیست.
برای محاسبه اعمال انسان، علاوه بر اعمالی که به صورت مُجَسَّم و عینی در پیش چشم او قرار دارد، نامه اعمال انسان که تمام اعمال انسان در آن ضبط شده به او داده می شود. کسی که نامه اعمالش به دست چپش داده شود، اهل دوزخ است و آنکه نامه اعمالش به دست راستش داده می شود، یعنی نیکوکار بوده و اهل بهشت و رستگاری است. گواهانی نیز که شاهد اعمال انسان بوده اند برای شهادت دادن وجود دارند.
اعمال انسان در آن روز با پیشوایان دینی(پیامبر اکرم (ص)، امامان و صالحان) سنجیده می شود و کسی که اعمال و اعتقاداتش شباهت بیشتری با اعمال و اعتقادات ایشان داشته باشد، سعادتمندتر خواهد بود.
[ویکی اهل البیت] روز قیامت یا روز رستاخیز به زمانی اطلاق می شود که حیات دنیایی انسانها به پایان رسیده و بعد وقوع حوادث هول انگیز همه انسانها در پیشگاه خداوند برای حسابرسی اعمال حاضر می شوند
واژه قیامت مصدر است و از ریشه "ق و م" به معنای برخاستن و در اصطلاح علوم اسلامی قیامت به زمانی اطلاق می شود است که حیات دنیایی بشر پایان یافته و همه انسانها از اولین و آخرین در پیشگاه خداوند حاضر می شوند.
اعتقاد به معاد و قیامت یکی از ارکان اسلام و بنا بر تحقیق بعضی از محققین در حدود هزار و هفتصد آیه از قرآن مجید راجع به قیامت و ثواب و عقاب و بازگشت اعمال است، بدین طریق نزدیک به یک سوم قرآن در بیان قیامت می باشد.
مهمترین نامها و اوصاف قیامت در قرآن عبارتند از: یوم الساعة، یوم القیامة، الیوم الاخر، یوم الحساب، یوم الدین، یوم الجمع، یوم الفصل، یوم الخروج، یوم الموعود، یوم الخلود، یوم عظیم، یوم الحسرة، یوم التغابن، یوم التناد، یوم التلاق، یوم ثقیل، یوم الازفة، یوم عسیر، یوم الیم، یوم الوعید، یوم الحق، یوم مشهود، یوم الوقت المعلوم، یوما عبوسا قمطریرا، یوم البعث (یوم یبعثون)
با آغاز قیامت حوادثی پی در پی اتفاق می افتاد. قران کریم این حوادث را اینگونه ترسیم می کند:
در زمین، زلزله عظیمی پدید می آید و آنچه در اندرون آن است بیرون می ریزد و اجزای آن، متلاشی می گردد، و دریاها شکافته می شوند، و کوه ها به حرکت درمی آیند و در هم کوبیده می شوند و مانند تلّ شنی می گردند و سپس به صورت پشم حلاّجی شده درمی آیند و آنگاه در فضا پراکنده می شوند،
ماه و خورشید و ستارگان عظیمی که بعضی از آن ها میلیون ها بار از خورشید ما بزرگ تر و پر فروغ تر است به تیرگی و خاموشی می گرایند،و نظم حرکت آن ها به هم می خورد،و از جمله ماه و خورشید به هم می پیوندند و آسمانی که همچون سقف محفوظ و محکمی بر این جهان، احاطه کرده است سست و متزلزل می شود و می شکافد و از هم می دردالرحمن:37 / مزّمل:18 / مرسلات:9 / نبأ:19/ انفطار:1/ انشقاق:1.</ref> و طومار آن در هم می پیچد و اجرام آسمانی به صورت فلزّ مذابی درمی آیند و فضای جهان پر از دود و ابر می شود
در چنین اوضاع و احوالی است که شیپور مرگ، نواخته می شود و همه موجودات زنده زمین می میرند و در جهان طبیعت، اثری از حیات نمی ماند، و وحشت و اضطراب، بر جان ها سایه می افکند مگر کسانی که از حقایق و اسرار هستی و دل هایان غرق معرفت و محبّت الهی است.
[ویکی فقه] قیامت (ابهام زدایی). قیامت ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره قیامت، هفتاد و پنجمین سوره قرآن کریم• قیامت، به معنای روز برانگیخته شدن
...

معنی کلمه قیامت در ویکی واژه

قیامة
روز رستاخیز.
آشوب و فتنه.

جملاتی از کاربرد کلمه قیامت

آیا او (انسان) نطفه‌ای از منی، که در رحم ریخته می‌شود نبود؟ / سپس به صورت خون بسته درآمد و خداوند او را آفرید و موزون ساخت / و از او دو زوج مرد و زن آفرید / آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را [در قیامت، دوباره] زنده کند؟[آیه ۲۲]
دم ز قیامت ارزنم قامت خود بمن نما فتنه چگونه میشود خیز بیا که همچنین
ناز پرورد خرام قامت رعنای اوست برنمی خیزد به تعظیم قیامت، گرد ما
چه سان با غیر بینم، همنشینش، من که از غیرت کنم فریاد تا خیزد قیامت از سر کویش
احتساب نهی تو گر منع آمیزش کند تا قیامت بوی گل بیرون نشیند از گلاب
گر من ز محبتت بمیرم دامن به قیامتت بگیرم
جنگ نمی‌کنم اگر دست به تیغ می‌برد بلکه به خون مطالبت هم نکنم قیامتش
آقایان با این رویکردتان مدتی به اسلام ضربه می‌زنید اما بعد تشیع را چنان می‌کنید که تا قیامت قد علم نخواهد کرد.
آبِ کوثر جلوهٔ موجِ سرابی بیش نیست در بیابانِ قیامت تشنهٔ دیدار را
هرکه یک ره پیش او در بندگی بنددکمر تا قیامت پیش او دولت همی بندد میان
تشنه لبان را به حشر لعل لبش می دهد روز قیامت نشان، چشمه ماء معین
نام این سوره از آیه دوم آن گرفته شده که سخن از «حشر» یعنی اجتماع یهود برای کوچ کردن از مدینه یا حشر مسلمین برای بیرون راندن آنها به میان آمده است، و از اینجا روشن می‌شود که این حشر ارتباطی با حشر در قیامت ندارد.
گر تو را آن دلِ روشن باشد مطلعِ صبحِ قیامت این است
سوره فجر را در هر نماز واجب و نماز مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی است، هرکس آن را بخواند با حسین بن علی در قیامت در درجه او از بهشت خواهد بود.