قرون

کمال ذات تو مقرون بذکر باقی باد که هر رنجی بر دست از پی آن برد

همه مقبول و مستجاب شده همه مقرون به فتح باب شده

دعای جاه تو از هر چه گویم اولیتر مباد جز باجابت دعاء من مقرون

آتشی گشته مرکب با آب لاجوردی که بلولو مقرون

تا فلک را قران سعد بن است بخت با دولت تو مقرون باد

بچشم تو همه سحرست و دلبری مقرون بروی تو همه لطفست و نیکویی منسوب

خلد گوئی که بگیتی شد و عقبی بگذشت کاین همه روح و طرب گشت بگیتی مقرون

آن بهین را بخویش کن مقرون از چه بر کمترین شوی مفتون