قرو

این عید باد میمون بختش بود همایون با عیش باد مقرون با ناز باد همسان

ای پیر جوان، تویی که در خانقهت مقرون به اجابت است پیوسته دعا

با شادی و عشرت دل احباب تو مقرون با محنت و غم، خاطر اعدای تو توأم

(سده‌های ۴ تا ۷) ادامه می‌یابد و با آغاز دوران تاریک (سده‌های ۷ تا ۱۱) و قرون وسطی پایان می‌یابد.

با اجل نزدیک با فنا مقرون

سعادت با رضای تست مقرون سلامت در هوای تست مضمر

جهان به کام تو بادا که جز درین معنی دعای من به اجابت نمی شود مقرون

که خدا گفت بنده‌ای را چون دوست دارم به وی شوم مقرون

به خرمی جفت به فیض مقرون چو گشت نوروز به فر میمون

بر دعای دولتت مصروف کرده عمر خویش و آنچه گفته جمله با ایجاب مقرون یافته