قدیم

بدان ای جهان جوی کشورگشای که رسم قدیمست در شهرمای

از چه معنی چومن قدیم شدم با ندامت چنین ندیم شدم

از حق رضا طلب که شفائی است آن بزرگ وز دین حدیث ران که نجاتی است آن قدیم

به حمام شاه جهان از قدیم خَضِر آورد آب و آتش کلیم