فیلم مستند
معنی کلمه فیلم مستند در دانشنامه عمومی
واژه انگلیسی «Documentary» به معنی «مستند» اولین بار در نقدی که بر فیلم رابرت فلاهرتی به اسم موآنا ( ۱۹۲۶ ) مورخ ۸ فوریه ۱۹۲۶ ( ۱۹ بهمن ۱۳۰۴ ) در روزنامه نیویورک سان منتشر شده بود به کار رفت. این مطلب توسط جان گری یرسون مستندساز اسکاتلندی و با نام مستعار ( Moviegoer = سینمارو ) نگارش یافته بود.
قاعدهٔ کلی گِری یرسون در مورد فیلم مستند این بود که از پتانسیل نمایش زندگی در سینما می توان در قالب یک هنر جدید بهره برداری کرد. هنری که در آن بازیگر «اصلی» و صحنهٔ «اصلی» نسبت به برابرهای خیالی شان، در شرح دنیای جدید راهنماهای بهتری محسوب می شوند و موادی که «این چنین در حالت خام گرفته شوند» واقعی تر از موادی خواهند بود که با بازی ساخته می شوند. از این بابت، دیدگاه وی را می توان با نظر ورتوف که داستان های نمایشی را با اطلاق لقب «زواید بورژوایی» تحقیر می کرد مقایسه کرد هر چند که دیدگاه او ظرافت بیشتری دارد. تعریف گِری یرسون از فیلم مستند «مواجههٔ خلاقانه با مسلَمات» است که طرفدارانی هم دارد. این تعریف پرسش هایی در مورد مستندهایی که حاوی بازآفرینی و نمایش هستند را برمی انگیزد.
ژیگا ورتوف در مقالات خود از نمایش «زندگی همان طور که هست» ( تصویربردای پنهانی از زندگی ) و «گرفتن زندگی در حالت ناگهانی» ( تحریک یا غافلگیر کردن توسط دوربین ) بحث می کرد.
پار لورنتز فیلم مستند را «فیلمی واقعی با خصوصیات نمایشی» تعریف کرده است. دیگران بر این باورند که داشتن نظریه و یک پیام خاص در کنار واقعیاتی که فیلم مستند به نمایش می گذارد آن را از سایر گونه های فیلم های غیرداستانی متمایز می سازد
بنابر تعریف، اولین «تصاویر متحرک» را مستند نامیده اند. در اینگونه فیلم ها یک منظره خاص مانند ورود قطار به ایستگاه، یک کشتی در حال حرکت یا گروهی از مردم که از کار بازمی گشتند نمایش داده می شد. فیلم های اولیه ( پیش از ۱۹۰۰ ) تحت تأثیر تازگی و جذابیت به تصویر کشیدن حوادث بودند. فیلم های کوتاه را فیلم های «واقعی» می نامیدند. قبل از آغاز قرن بیستم، در فیلم ها از داستان خبری نبود و دلیل اصلی آن مشکلات فنی بود: دوربین ها تنها زمان اندکی را به تصویر می کشیدند و مدت زمان بسیاری از فیلم های اولیه در حدود یک دقیقه بود.
معنی کلمه فیلم مستند در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه فیلم مستند
آخرین هیپی ایستاده (۲۰۰۱) فیلم مستند ۴۵ دقیقه‌ای دربارهٔ شهر گوا در هند است که توسط فیلم‌ساز آلمانی، مارکوس رابین ساخته شده‌است. فیلم دوران هیپی دهه ۱۹۶۰ و دهه ۱۹۷۰ را با سال ۲۰۰۰ مقایسه می‌کند.
مایکل پس از انتشار کلیپ، پشت صحنهٔ آن را با نام «ساخت تریلر مایکل جکسون» منتشر کرد. این مستند در کمتر از چهار ماه، ۳۵۰٫۰۰۰ کپی فروش کرد. قیمت هر نسخه از این مستند ۲۹٫۹۹ دلار بود. «ساخت تریلر» تبدیل به پرفروش‌ترین فیلم مستند و همین‌طور موزیکالی جهان شد و بعدها این رکورد توسط خود مایکل با فیلم موزیکال «مون‌واکر» شکسته شد. (در حال حاضر فیلم «این است مایکل جکسون» با فروش ۲۶۱ میلیون دلار، پرفروش‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی جهان می‌باشد.)
بر اساس این کتاب فیلم مستندی با همین نام ساخته و سال ۲۰۰۴ میلادی اکران شده‌است. همچنین نسخه‌ای از این مستند در سال ۲۰۰۸ شبکه‌های تلویزیونی آمریکا پخش شده‌است.
اسدی در سال ۱۳۹۹ از اعضای هیئت انتخاب مسابقه ملی چهاردهمین جشنواره فیلم مستند ایران، سینما حقیقت بود.
طبق فیلم مستندی آثار ضرب وشتم عمیق در سروصورت استیو پیش از خاکسپاری مشهود بود.
آهنگرانی در آذرماه ۱۳۹۲ در گفتگو با ایسنا از ساخت دو فیلم مستند خبر داد و اظهار داشت: «مشغول تصویربرداری مستندی به‌همراه درنا مدنی با موضوع هنروران سینما هستم. کسانی که از دههٔ ۱۳۴۰ به «ارباب جمشید» آمده‌اند و به‌خاطر علاقه‌شان به سینما در همان‌جا مانده‌اند.»
این فیلم مستند در جشنواره آمستردام شرکت داشت و از میان صدها فیلم جزو ۱۵ فیلم برتر مرحله نیمه نهایی جشنواره قرار گرفت. این فیلم همچنین در دسامبر ۲۰۱۵ در جشنواره فیلم ورشو به نمایش درآمد.
دست کم سه فیلم مستند به زندگی و آثار و تأثیرات و تأثّرات احمد کامیابی پرداخته‌است. کامیابیِ، کرگدنها و ناکرگدنها و فیلمی که به سفارش صدا و سیمای ایران ساخته شده هر کدام وجه متفاوتی از زندگی وی را می‌پژوهد.
این فیلم تا کنون برندهٔ جوایز گوناگونی شده و موفق‌ترین فیلم مستندِ استرالیایی محسوب می‌شود که نامش در کتاب «۱۰۰ فیلم برتر سینمای استرالیا» آمده است.
او کتابی با عنوان سطح‌پیمایی مریخ : روح و فرصت و اکتشاف سیاره سرخ نوشته است. و فیلم مستند آی مکس سطح‌پیمایی مریخ از روی این کتاب توسط والت دیزنی پیکچرز ساخته شد.