معنی کلمه فلز در لغت نامه دهخدا
- عصر فلزات ؛ ( اصطلاح زمین شناسی ) قسمتی از طبقات بسیار جدید و بالایی و نزدیک به وضع دوران چهارم را گویند که مقارن با شناختن فلز توسط انسان بوده است. این دوره تقریباً از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح شروع میشود و با شروع این عصر دوره نوسنگی ( یا عصر حجر جدید ) ختم میگردد. قدیمترین فلزی که بشر شناخته و آن را به کار برده مس است و به همین جهت ابتدای عصر فلزات را بنام دوره مس نامیده اند. پس از آن دوره آلیاژهای ساخته شده از مس است که مفرغ باشد. از یکهزار سال قبل از میلاد مسیح بشر آهن را کشف کرد که آن را دوره آهن نامند و اکنون هم بشر در همان دوره است. ( فرهنگ فارسی معین ).
ترکیب های دیگر:
- فلزتراشی . فلزکاری. فلزی. رجوع به این کلمات شود.
فلز. [ ف ِ ل َزز / ف ُ ل ُزز ] ( ع اِ ) فِلِزّ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به فِلِزّ شود.