غلغل

شوریست پنهان در مغز مشتاق کز ناله در دهر افکنده غلغل

بر لب پنجره‌ی باز سحر غلغله می‌آغازند

بلبل از غلغل مستانه خود بی خبرست که گل از باغ بشهر آمد و بازار گرفت

ز موسیقار، غلغل می برآمد ز گل صد بانگ بلبل می برآمد

اندر عدم و وجود افکند صد غلغله عشق که تعالوا

بلبل نکند بر رخ گل نوحه و زاری زان گونه که من بی رخ تو ناله و غلغل

نام بامیان با آثار مشهوری چون مجسمه‌های بودا با ۳۰۰۰ مغاره، قلعه‌های شهر ضحاک، شهر غلغله، پارک ملی بند امیر، دره هاجر، استوپه کلیگان، گوهر گبن، کافران و چهل دختران همراه گشته است. بامیان بزرگ‌ترین ولایت هزاره‌جات بوده و مرکز آن به‌شمار می‌آید. طبیعت بامیان کوهستانی است. حتی مناطق هموار کمی که وجود دارد از ارتفاع زیادی برخوردار بوده و طبیعت سرد و خشن دارد.

چون رسید اندر سبا این نور شرق غلغلی افتاد در بلقیس و خلق

برآمد یکی غلغل و تیره گرد دل تازیان کرد از آن پر ز درد

ز خوبان همه شهر غلغل گرفت گل تازه و مشک و سنبل گرفت

گه در چمن غلغل کنی گه بوستان پرگُل کنی گه بانگ چون بلبل کنی گه جلوه چون کبک دری

هزار آوا زبان بگشاد بر گل چو مست عاشق اندر بست غلغل