غرق

این زمان کاینجا رسیدی مرد باش غرقهٔ دریای من شو فرد باش

اگر قلب حقیقت هم بود ممکن محال است این که جنبد غرق الفت خاطر کلفت پسندش را

از ما مجوی جانا اسرار این حقیقت زیرا که غرق غرقم از نکته مجازی

یک ذره ز وی نمانده بر جای مستغرق عشق فرق تا پای

چون دلم از چشمه تو آب خورد غرقه شد اندر تو و سیلم ربود

کاپیتان: اما تو گفتی تایتانیک هیچ وقت غرق نمی‌شود.

خطاب آمد که: آن حیران مسکین میان بحر غرق ماست امروز

خون بهای دلم از لعل گهربار بیار چون به خون غرقه‌اش از خنجر مژگان کردی

چراست گرد لب غنچه گشته غرقه به خون اگر نه صبح به دندان شبنمش نگزید

هر که چون ما فتاد در دریا غرقه گردید و سو به سو افتاد

جمله شب در خون دل چون مانده‌ام پای تا سر غرقه در خون مانده‌ام