غالی

من تشنه آن غالیه بو باده سر خم ویژه که کند باد سحر غالیه سائی

غالیه بر عاج برآمیختی مورچه از عاج برانگیختی

آمد از میکده بیرون پسری جام به دست طره اش غالیه افشان و لبش باده پرست

ای ز خلق تو دم باد صبا غالیه بوی وی ز بوی تو معطّر دم جان پرور گل

گفت سنبل که چو شد یار تو میدار مرا جای آن زلف کج پر شکن غالیه بار

می نهد از عارض و زلفت صبا بر سمن از غالیه تر گره

بامدادان پگاه آمد بر بسته کمر غالیه بر سر و رو  کرد  و برون رفت بدر

این کشور بعد از سیشل، کم‌جمعیت‌ترین کشور در قاره آفریقا است. این کشور همچنین کوچک‌ترین کشور پرتغالی زبان دنیا است.

مویی افتاده ز گیوس تو در دست صبا را کاین چنین غالیه گستر به همه بوم و بر آید

او به غیر از زبان پرتغالی به زبان‌های اسپانیایی، فرانسوی و روسی نیز مسلط بود.

ز گرد خیل تو مشاطگان عالم قدس کشند غالیه حسن گرد عارض حور

مُعَمَّر یکی دیگر از غالیانی بود که باقر را خدای آسمانی و خودش را خدای زمینی می‌دانست.

بر سمن از مورچه داری نشان بر قمر از غالیه داری اثر