عفونت استخوان
معنی کلمه عفونت استخوان در دانشنامه عمومی
باکتری به سه طریق ممکن است به استخوان برسد: از راه جریان خون به خصوص در حضور عفونت سایر بافتها مثلاً سلولیت پوست، از راه ترومای نافذ مثلاً شکستگی باز و راه آخر از راه مداخلهٔ پزشکی برای نمونه به دنبال تثبیت شکستگی با جراحی و گذاشتن پروتز، عصب کشی در دندانپزشکی و دیگر اقدامات درمانی.
شایعترین عامل ورم استخوان، میکروب استافیلوکوک می باشد. در سایر موارد اغلب باکتری هایی مانند استرپتوکوک، انتروباکترها و مایکوباکتریوم و گاه قارچها عامل بیماری می باشند. در کم خونی سلول داسی شکل اغلب عامل بیماری زا سالمونلا است. عفونت مزمن استخوان ممکن است به علت وجود باکتریهای داخل سلولی ( داخل سلول های استخوان ) باشد. این باکتری ها قادر به هجوم به سلول های دیگر استخوانی هستند، علاوه بر این، باکتری های بین استخوانی در مقابل آنتی بیوتیک ها مقاومت پیدا می کنند. این موارد استئومیلیت مزمن را توجیه می کنند. استئومیلیت به خصوص نوع مزمن آن می تواند به فلج شدن، قطع عضو و حتی مرگ نیز بینجامد.
در کودکان عفونت استخوان می تواند به مفصل ها منتقل شود و به التهاب مفصل منجر شود. استخوان هایی که در کودکان معمولاً درگیر می شوند عبارتند از استخوان های بلند مانند استخوان ران، درشت نی و استخوان بازو. در بزرگ سالان معمولاً استخوان های لگن، ستون فقرات و گاه فک درگیر می شوند. این بیماری در کودکان در دوره رشد سریع ( ۱۴–۵ سال ) ، به خصوص در جنس مذکر شایع تر است. ورم استخوان مزمن در افراد بالغ به ویژه معتادان تزریقی، افراد با ضعف ایمنی، افراد ناتوان و بیماران مرض قند شایعتر است.
در کودکان مبتلا به این بیماری، اغلب استخوان های بلند تحت تأثیر قرار می گیرند و در افراد بزرگسال، مهره ها و لگن مورد تأثیر واقع می شوند. استئومیلیت بحرانی و حاد، همواره می تواند در کودکان رخ دهد. وقتی افراد بزرگسال تحت تأثیر قرار می گیرند، می تواند به علت مقاومت ضعیف شدهٔ میزبان باشد. سوء مصرف دارو به صورت درون وریدی، دندان روت کانال ( عصب کشی ) شده که منجر به عفونت آن می شود.