عبیر

اسیر خواب پریشان دل مکن تعبیر مباد خاطرش از شیوه جفا گیرد

همه دانه ی مور او از گهر همه زهر مارش عبیر و شکر

از پای او عبیر شود گرد بر بساط وز دست او رحیق شود آب در لگن

عبیر فتنه به زلف سیاهت ارزانی! گل شکست به طرف کلاهت ارزانی!

این باد زلف اوست که باد بنفشه برد وین خاک کوی او که نسیمش عبیر شد

گریه را در خواب شادی و فرح هست در تعبیر ای صاحب مرح

ابر بر گل گلابها ریزد باد بر مل عبیرها ساید

سر به سر خواب پریشان دلم خاطر آشفته تعبیر من است

«نظیری » این عبیر از عشق سازد کدامین عطر کز گلزار او نیست

کارلا فرزند اول لاوی، به همراه بلانچ بارتون، ۱۰ روز پس از مرگ لاوی، یک کنفرانس خبری برگزار و مرگ او را رسماً اعلام کردند. آن‌ها در خصوص موضوعاتی همچون اهداف و دیدگاه‌های لاوی و همچنین مدیریت جدید کلیسای شیطان به گفتگو پرداختند. ادوارد ای. پلومن[اژ] کشیش و روزنامه‌نگار مسیحی که در مورد شیطان‌پرستی تحقیق می‌کرد و همان اوایل تأسیس کلیسای شیطان، با لاوی دیدار کرده بود، در خصوص مرگ او گفت: «من از لاوی پرسیده بودم تعبیر تو از مرگ چیست و او به من گفت که مرگ یعنی ترک کردن یک مهمانی… خود لاوی هم به علت مشکل قلب و ریه‌هایش، ماه گذشته این مهمانی را ترک کرد.»

آب او آتش از اثیر انگیز خاک او باد را عبیر آمیز

دوم - هر مسیحی حق دارد مضامین کتاب مقدس را به تشخیص خود درک و تعبیر نماید.