عاله

قوله: إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئاً لانّه یتصرّف فی ملکه و هو فی جمیع افعاله متفضّل او عادل وَ لکِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ بالکفر و المعصیة و فعلهم ما لیس لهم ان یفعلوا و الظّلم ما لیس للفاعل ان یفعله. میگوید: اللَّه بر هیچ کس ظلم نکند و فعل وی بهیچ وجه ظلم نیست که جز تصرف در ملک خود نیست اگر بنوازد فضل است و او را سزاست، و اگر براند عدل است و او را رواست. اما بندگان بر خود ظلم کردند که کفر و شرک آوردند و آن کردند که ایشان را نرسد و نه سزاست که کنند. قرائت حمزه و کسایی و لکن بتخفیف، الناس برفع و معنی همانست.

قالَ لَهُمْ مُوسی‌ أَلْقُوا ما أَنْتُمْ مُلْقُونَ، تریدون ان تلقوا، ظاهر الکلام امر و معناه التّهاون فی الامر و ترک المبالاة بهم و بافعالهم .

شهرک آریل پس از دو شهرک بیتار ایلیت و معاله آدومیم از بزرگ‌ترین شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری به شمار می‌روند.

روی انّ النبی (ص) قال: «یا علی و الّذی نفسی بیده، انّهم اذا خرجوا من قبورهم، استقبلوا بنوق علیها رحال الذهب، شراک نعالهم نور یتلألأ، فیسیرون علیها، فینطلقون حتی ینتهوا الی باب الجنّة».

«لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ» عبیدا او ملکا، «وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِیُّ» عن عباده لا یحتاج الی شی‌ء و کلّ الخلق محتاج الیه، «الْحَمِیدُ» فی افعاله، و قیل الحمید هاهنا فی موضع الجواد لان الجود محمود علی کلّ لسان و فی کلّ ملّة. و قال المفسرون الحمید المحمود عند خلقه کلّهم.

هم‌اکنون حدود ۲۵۰ شهرک اسرائیلی در اراضی اشغالی فلسطین وجود دارد که برخی از آنها کمتر از ۱۰۰ نفر سکنه دارد اما برخی شهرک‌های دیگر مثل معاله آدومیم حدود ۳۷،۰۰۰ نفر جمعیت دارند و به شکل شهرهای مجهز و مرتب درآمده‌اند.

از این معادلهٔ کلی می‌توان هر معادلهٔ پیوستگی دیگری را بدست آورد. این معاله همچنین حالت کلی‌تر معادله فرارفت است.

وَ اللَّهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ ای بالعدل و یجزی المحسن و المسی‌ء وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ یعنی الاوثان لا یَقْضُونَ بِشَیْ‌ءٍ لانها لا تعلم شیئا و لا تقدر علی شی‌ء و لیسوا باهل القضاء اصلا. قرأ نافع «تدعون» بتاء المخاطبة. و قرأ الآخرون بالیای. إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ لاقوال الخلق الْبَصِیرُ بافعالهم.

فَقَدْ کَذَّبُوا. اینجا وقف است تمام، پس بر سبیل تهدید گفت، و وعید بر آن تکذیب: فَسَیَأْتِیهِمْ أَنْبؤُا ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ. یعنی فسیأتیهم خبر نتیجة فعالهم، و ذلک عند الموت، و قیل یوم بدر، این چنان است که گفته‌اند: یا بن آدم عند الموت یأتیک الخبر، بوقت مرگ بخبر آیی و بدانی که کار بر چه جملت است.