معنی کلمه صرب در لغت نامه دهخدا
صرب. [ ص ِ ] ( ع اِ ) خانه های چند است مر عرب را. ( منتهی الارب ). خانه های اندک از اعراب ضعیف و ناتوان. خانه های چند مر ضعفای عرب را.
صرب. [ ص َ رَ ] ( ع مص ) فراهم آمدن جغرات ساختن شیر را. ( منتهی الارب ). || بازداشتن بول را. ( آنندراج ). || بند کردن بقابضات تا فربه شود. ( منتهی الارب ). || جمع کردن شیر در مشک تا ترش شود. ( آنندراج ). || ( اِ ) ج ِ صربه.
صرب. [ ص ُ ] ( ع اِ ) ج ِ صریب. شیر ترش. ( آنندراج ).
صرب. [ ص ِ ] ( اِخ ) ( قبائل... ) سامی گوید: نام قومی است از اقوام اسلاوهای جنوبی و دو شعبه دیگر مسمی بکرواتها و اسلاوها، در گوشه شمال غربی ازشبه جزیره بالکان و نقاط نزدیک به آن از اتریش و مجارستان و بالاخره در ساحل شمال شرقی از دریای آدریاتیک و حوزه صاوه سکونت گزیده اند و فعلاً [ در آغاز قرن بیستم ] کشورهای صرب ، بوسنه ، هرسنگ ، قره طاغ ، دالماسیه ، کرواسی و اسلاونیه محل سکونت صربها می باشد. عده ٔنفوسشان قریب به 8 میلیون است ، وطن اصلی صربها در شمال سلسله جبال کارپات در گالیسیا بود و در قرن 7 م. بسوی جنوب غربی مهاجرت کرده ، از دانوب گذشتند و به اراضی فعلی شان که مسکن دو قوم ایلیری و کلت بود درآمده و با آنها درآمیختند، پس زبانشان بر زبان آنان فائق آمد و چندین گروه هم در طرفین بالکان نفوذ کردندو با تاتارهای محلی و با آنان که از جهات ولگا به این نواحی آمده بودند آمیزش یافتند و در نتیجه قوم بلغار حالیه بوجود آمد. بدین وجه ، بلغارها از نژاد تاتار و صرب ، و صربها، از امتزاج واختلاط اصل صرب با افراد کلت و ایلیری پدید آمده اند صربها مخصوصاً آنانکه در بوسنی و هرسک و قره طاغ و دالماسیه سکونت دارند و با ایلیریها یعنی آرناؤدهای قدیم اختلاط و آمیزش پیدا کرده اند مانند سایر اسلاوها افرادی کوتاه قد نیستند بالعکس بلندقامت و تناور و دارای حرکات پهلوانی و قهرمانی میباشند. ادبیات زبان صرب تازه است. ارتودوکس ها زبان خود را به الفبای روسی و پیروان کاتولیک بحروف لاتن مینویسند. بیش از نیم میلیون مسلمان هم در بین صربها هست که در بوسنه و هرسک سکونت دارند و اینان هم میخواهند زبان خود را با الفبای عربی بنویسند. ( قاموس الاعلام ترکی ). فعلا نیز جامعه مسلمانان صرب و یوگسلاوی مجله ای بزبان های صربی و ترکی و عربی صادر می کنند. ادبیات فارسی نیز در صربستان در عهد ترکان عثمانی مدتها ترویج میشد و برخی نسخه های مخطوط از کتب فارسی که در صربستان نوشته شده هنوز در کتابخانه ها دیده می شود. برای نمونه رجوع به الذریعه ج 8 ص 167 شود.
