معنی کلمه صحت در لغت نامه دهخدا
سلامت دان که در کم گفتن تست
چو صحت کان هم از کم خفتن تست.ناصرخسرو.و هر کجا بیماری یافتم که در وی امید صحت بود معالجه او بر وجه حسبت کردم. ( کلیله و دمنه ). علاجی در وهم نیامد که موجب صحت اصلی تواند بود. ( کلیله و دمنه ). اگر در معالجت ایشان برای حسبت سعی پیوسته آید و صحت و خفت ایشان تحری افتد اندازه خیرات و مثوبات آن که تواند شناخت. ( کلیله و دمنه ).
مدت ششماه میراندند کام
تا بصحت آمد آن دختر تمام.مولوی.سلیمی که یک چند نالان نخفت
خداوند را شکر صحت نگفت.( بوستان ).بخسته درنگری صحتش فرازآید
بمرده برگذری زندگی ز سر گیرد.سعدی. || درستی. راستی : مگر آنکه بر صحت آن قول بکلی واثق باشی. ( گلستان ). اعمال مسلم را یا اعمال مؤمن را حمل بصحت باید کرد. تا ممکن است نباید گمان بد درباره مسلمان برد ( ؟ ).
- صحت عمل ؛ درستی. درست کاری.
- صحت و سقم ؛ راستی و نادرستی.
صحة. [ ص ِح ْ ح َ ] ( ع مص ) تندرست شدن پس از بیماری. ( منتهی الارب ). تن درست شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مهذب الاسماء ). و در کشاف اصطلاحات الفنون آرد: صحت و مرض از کیفیات نفسانیه است و ابن سینا گوید صحت ملکه و یا حالتی است که بدان افعال بدرستی صادر شود. و ملکه صحت است بالاتفاق ، اما در حالت خلاف است که آیا خود صحت است و یا واسطه صحت باشد و نیز ابن سینا گوید: صحت ماهیتی است که بدن انسان در ترکیب مزاج چنان باشد که افعال از آن صحیح و سالم صادر شود ومرض خلاف صحت است. ( تلخیص از کشاف اصطلاحات الفنون ). و رجوع به ذیل تذکره ضریر انطاکی شود. || ( اصطلاح کلام ) بودن فعل است موافق امر شارع خواه آن فعل مسقط قضا باشد یا نه. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || ( اصطلاح فقه ) صحت در افعال عبادی عبارت از آن است که فعل مسقط قضا باشد و در امور معاملاتی عبارت از آن است که آثاری که شرعاً بر عمل مترتب و از آن مطلوب است از آن بدست شود مانند ترتیب ملکیت بر بیعو بینونت بر طلاق. ( کشاف اصطلاحات الفنون ) ( تعریفات جرجانی ). || درست شدن کار. ( منتهی الارب ).