شیمی فضایی
معنی کلمه شیمی فضایی در دانشنامه عمومی
دو موضوع اساسی در شیمی فضایی، کایرالیته و تقارن مولکولی هستند. شیمی فضایی با عنوان شیمی سه بعدی ( به انگلیسی: 3D Chemistry ) نیز شناخته می شود. این شاخه از دانش، بر ایزومریِ فضایی و ارتباط آن ها با طیف های ورودی در شیمی آلی، شیمی معدنی، زیست شیمی و به ویژه شیمی فراذره ای تمرکز دارد.
در سال ۱۸۴۸ لوئی پاستور، شیمی دان دانش سرای عالی پاریس، آزمایش هایی را انجام داد که چند سال بعد او را واداشت تا پیشنهادهایی در زمینه اساس شیمی فضایی ارائه دهد. پاستور در آن هنگام مرد جوانی بود که با درجه دکتری در علوم از کالج سلطنتی بزانکن ( جایی که موفق به اخذ دیپلم علوم با درجه متوسط در شیمی شده بود ) به دانش سرای عالی آمد. برای به دست آوردن تجربه در زمینه بلورشناسی، وی کار قبلییک شیمی دان دیگر را بر روی نمک - های تارتاریک اسید تکرار نموده و چیزی را مشاهده کرد که قبلاً به آن توجهی نشده بود. سدیم آمونیم تارتارات غیرفعال نوری به صورت مخلوطی از دو نوع بلور متفاوت وجود دارد که تصویر آینه ای هم هستند. وی با استفاده از یک عدسی و یک پنس، با دقت و کوشش فراوان مخلوط را به دو توده ی کوچک مجزا کرد ( یکی بلورهای راست دست و دیگری چپ دست ) ، به همان صورتی که دستکش های دست راست و چپ را که در پیشخوان مغازه ای بر روی هم انباشته شده اند، از هم جدا می نمائیم ( شکل ۳–۱ ) . اگرچه مخلوط اصلی از نظر نوری غیرفعال بود ولی هر قسمت از بلورها که در آب حل می شدند از خود فعالیت نوری نشان می دادند! به علاوه چرخش ویژه هر دو محلول دقیقاً با هم برابر اما با علامت مخالف بود، یعنی یکی از محلول ها نور پلاریزه مسطح را به راست و محلول دیگر به همان مقدار به چپ می چرخاند. این دو ترکیب در سایر خصوصیت ها کاملاً مشابه هم بودند. از آنجا که اختلاف در چرخش نوری در محلول مشاهده شد، پاستور نتیجه گرفت که این اختلاف به ساختار مولکول ها مربوط بوده و به بلور بستگی ندارد. وی پیشنهاد نمود که مولکول هایی که آن بلورها را تشکیل می دهندمانند خود بلورها تصویر آینه ای یکدیگر هستند. او وجود ایزومرهایی را پیشنهاد کرد که ساختار آن ها فقط از نظر تصویر آینه ای و خواص آن ها فقط از نظر جهت چرخاندن نور پلاریزه متفاوت بود. ساختارهایی وجود دارند که تصویر آینه ای آن ها روی خودشان منطبق نیست، همان طورکه دست چپ و راست برهم منطبق نمی شوند. برخی اجسام، ترکیب ها و ساختارها وجود دارند که تصویر آینه ای یکدیگر بوده ولی قابل انطباق نیستند؛ بنابراین هر کدام خصوصیت های متفاوتی دارند و در مورد ترکیب های آلی، ممکن است به شکل های مختلف وارد واکنش شوند. چنین ترکیب هایی را اصطلاحاً دست واره نیز می نامند. بسیاری از ترکیب های طبیعی آلی مانند کربوهیدرات ها، ¬نوکلئیک اسیدها، ¬آمینه - اسیدها و… دست وار هستند.
معنی کلمه شیمی فضایی در دانشنامه آزاد فارسی
(یا: استرئوشیمی) شاخه ای از علم شیمی، برای بررسی ساختار مولکول ها و شیوه های آرایش اتم ها و گروه هایی که بر خواص شیمیایی ماده اثر می گذارند. موضوع این علم بررسی شکل فضایی و مسیر فضایی مولکول ها و واکنش های شیمیایی است. به این منظور، شیمی فضایی به شناخت ساختار فضایی اتم ها، فاصلۀ آن ها، زوایای والانس، و تأثیر محیط بر اتم ها و الکترون ها می پردازد. در این شاخۀ علم شیمی، تفاوت خواص فیزیکی ـ شیمیایی مواد را بر مبنای تفاوت های فضاهای اتمی و مولکولی آن ها بررسی می کنند.
معنی کلمه شیمی فضایی در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه شیمی فضایی
کاری که در بالا توصیف شد، زیرمجموعه‌ای از حوزه گسترده‌تری است که تلاش دارد تا شیمی فضایی و مکانیسم کاتالیز آنزیمی را توصیف کند. گروه باترزبی از تخصص خود استفاده کرده تا سوبسترای برچسب گذاری شده با تریتیوم را جهت کاوش تعدادی از سامانه‌های آنزیمی همچون هیستیدین دکربوکسیلاز و تیروزین دکربوکسیلاز، مورد استفاده قرار دهد.