شیردان

ز شیردانه عارف بجوشد آن شیره ز قعر خم تن او تو را صلا گوید

تا دهد در مذاق گرسنگان طعم جان شیردان و سیرابی

ز شیر دیو مزیدی مزید تو هم از اوست که بایزید از این شیردان یزید شود

پیه و کرده حاجی سقا گرفت شیردانرا گنده پیر دایه برد

کو میوه‌ها را دایگان کو شهد و شکر رایگان خشک است از شیر روان هر شیردان هر شیردان

ز کیپایی مپرس و از دکانش بود پستان مادر شیردانش

دایه در کودکی به دامانش شیردان داده جای پستانش