شیان

طاقی است فلک ز بارگاهت مرغی است ملک ز آشیانت

بجا نماند جز این یک به‌دست خاک خراب که اندرو سزد ار آشیان ‌کند کوکن

بازی که آشیانه او بود ساق عرش بازی نبود هیچ همائی به فال او

کرده به گل آشیانه اندود یکدل شده از دو عهد و پیوند

این روستا در دهستان اشیان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۳۵ نفر (۱۰۹خانوار) بوده‌است.

نرسد دست کوته همت که بلندست آشیانهٔ ما

این قفس جای چون تو بلبل نیست پر گشا تا به آشیان برسی

مده از دست دامانم که یابی کلید باغ را درشیانم

«نظیری » این چه بلندی و تیز پروازیست ز شوق ره به سوی آشیان نخواهم برد

از پر طوطی و دم طاوس کرده اند آهو و عندلیب چراگاه و آشیان

چو گفته‌ست انصتو ای طوطی جان بپر خاموش و رو تا آشیانه