شکربار

خانهٔ صبر دلم کز غم تو گشت خراب زان لب لعل شکربار خود آباد کنی

تلخ شد عشرتم آن لعل شکربار کجاست؟ دلم از کار شد آن غمزه پر کار کجاست؟

چشمم نشدی بر سمن زرد گهربار گر فتنهٔ آن لعل شکربار نبودی

نبات مصر چه حاجت که شمس تبریزی دو صد نبات بریزد ز لفظ شکربار

می کند نامه سربسته لب قاصد را نقل پیغام ز لعل لب شکربارش

بیا شیرین‌زبانی بین که همچون نیشکر خامه شکربار از زبان هاتف شیرین‌زبانستی

آب‌انبار مجموعه سلطان شکربار مربوط به دوره تیموریان است و در شهرستان خواف، بخش سنگان، روستای سنگان پائین واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۲۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شور از مردم برآمد گریه بر عاشق فتاد چون لب شیرین تو از خنده شکربار شد

ز بهر آنکه همه لفظ تو شکربارست دوگوش مستمع از لفظ تو شکرچین است

در خانه نشسته بت عیار که دارد معشوقِ قمرروی شکربار که دارد

دل ترا دادم وگر جان بایدت هم فدای لعل شکربار تست