شوخگن

که ببخشید چرک و شوخگنم همچنین چرگن است پیرهنم

ابوعبداللّه مغربی سفر کردی دائم و شاگردان وی بازو بودندی و دائم مُحرِم بودی و چون از احرام بیرون آمدی دیگر بار احرام گرفتی و هرگز جامۀ وی شوخگن نشدی و ناخن وی بنه بالیدی و موی وی دراز نشدی و بشب یاران وی با وی همی رفتندی و چون یکی از راه بیفتادی گفتی بدست راست بازگرد یا فلان، یا دست چپ بر راه همی داشتی ایشانرا و ایشان از پس پشت او، و هیچ چیز که دست آدمیان بدو رسیده بودی نخوردی و طعام او بیخ گیاهها بودی چون یافتندی برای او برکندندی.

سودای جنگ در سرشان بوده سودمند دیبای دین ز شوخیشان گشته شوخگن

شیخ گفت بوحمزۀ نوری را بدیدند، ظاهری نیک بشولیده و موی بالیده و جامۀ شوخگن. یکی گفت این تشویش ظاهر دلیل تشویش باطن باشد. گفت کلاّ انّ اللّه تعالی ساکن الاسرار فحملها و باین الابدان فاهملها.

پاکدامن باش و ایمن‌، ورنه با سرکوب دهر چون قَمیصِ شوخگن بهر گدنگ آماده شو

جامه از بال سمندر کرده ام ایخواجه در بر شوخگن چون شد در آذر دادش باید شستشویم

هم از اینسان بعید خواهی رفت شوخگن جبه چارکن دستار

هست زنش بی‌مزه و یاوه گوی شوخگن و بی‌ادب و زشت‌خوی

مانده میراث ز جدانش از پارینه شوخگن گشته، از شنبه و آدینه

از بزم اتحاد بر آن مرد شوخ چشم وز پیکر و داد بکن رخت شوخگن