شنب

که من شنبه کنم کار و دگر نه مرا خواهی همین روز و اگر نه

چو آن آگهی سوی کنعان رسید رخش گشت ماننده ی شنبلید

تو زهمه جهان به پیشی و نام همچو ز جمع روزهاشنبدی

ارغوان از رنگ روی من شود چون شنبلید شنبلید از رنگ روی او شود چون ارغوان

شد دل طاوس شاد از شنبلید از بهر آنک زعفران رنگ است و دل را شاد دارد زعفران

بسال هفتصد و سه ز هجرت از شوال بروز یازدهم وقت عصر از شنبه

شب شنبه آن آب بر جای خویش باستد، نیاید یک انگشت پیش