شعرا

در قصبه سند شهری به نام منصوره وجود دارد که علما وشعراء معروفی در دوران گذشته از این دیار بودند،

منم که نام تو در هر هنر که نام برند کناره کرد بتابید شعرم از شعرا

تا لطافت از طبایع رفت شعراز رتبه ماند مشتری‌گردید سنگ و قیمت‌کالا شکست

فی‌الجمله، تو را شاه ملوک امرا ساخت القصه، مرا میر ملوک شعرا کرد

فراست حکما و فصاحت بلغا لباقت شعرا و لطافت کتاب

وی هم در قصیده و هم در غزل به مقام بزرگی رسید و سبک قدما را در مواردی به بهترین نحو تقلید کرد. او نه تنها در هند موجب گسترش زبان فارسی بود و از شعرای ایران که به هند می‌رفتند حمایت می‌کرد بلکه از آنجایی که در عثمانی نیز آثار او مورد اقبال بود، نفوذ او موجب انتشار ادبیات ایران در آن منطقه گردید.

منظر ثور اگر منزل یک پروین گشت وربه برج سرطان جای دو شعرا آمد

در این قصیده که گفتم من اقتفا کردم باوستاد لبیبی که سیدالشعراست

گرچه به مدحت شعرا باشد افتخار مدحت ز مجلس تو برد افتخار خویش

در شعرا نامم ظاهر نبود صلت تو نام من اظهار کرد

سجده جای شعرا مدحت تو قبله گاه فضلا مسند تو

ریزه خو خوان شعرائی و آئی چون ز لب طبع خویش بختی کف ریز