سونات

فیلم‌های معروف او که در دههٔ ۷۰ ساخته شدند فریادها و نجواها (۱۹۷۳)، تماس (۱۹۷۱) و سونات پاییزی (۱۹۷۸) نام دارند. او سونات پاییزی را پس از تبعید خودخواسته‌اش و خروج از سوئد ساخت. برای تأمین مالی فریادها و نجواها، سون نیکویست و بازیگران اصلی فیلم از حقوق خود صرف نظر کردند تا برگمان با کمبود بودجه مواجه نشود. در کنار فیلم، او یک سری ۶ قسمتی به نام صحنه‌هایی از یک ازدواج (۱۹۷۴) — با بازی لیو اولمان و ارلاند یوزفسن — برای تلویزیون نیز کارگردانی کرد.

یرکات نخستین مجموعه شعرش را با نام «من سرودم» به سال ۱۹۱۱ در استانبول منتشر کرد سپس مجموعه شعرهای «سایه‌های خوشبخت»، «کتاب طنین‌ها»، (۱۹۱۳) «تاج گل‌های میهن» (در دو جلد در قاهره سال‌های ۱۹۱۶–۱۹۱۵)، «سرودهای آفتاب و مرگ» (قاهره ۱۹۲۲)، «غروب خدایان» (ونیز ۱۹۲۴)، «سونات‌ها» (قاهره ۱۹۴۵) و چندین مجموعه دیگر از وی منتشر شد. آثار منثور بسیاری از آرسن یرکات به یادگار مانده‌است. یرکات در سال ۱۹۶۹ بدرود حیات گفت.

گریگ در سال ۱۸۶۱ اولین کار خود را به عنوان پیانیست کنسرت در کارلسهامن سوئد آغاز کرد. در سال ۱۸۶۲ تحصیلات خود را در شهر لایپزیگ به پایان رساند و اولین کنسرت خود را در شهر زادگاهش برگن برگزار کرد که شامل سونات شماره ۸ پیانو اثر بتهوون بود. در سال ۱۸۶۳ گریگ به کپنهاگ دانمارک رفت و سه سال در آنجا ماند. وی با آهنگسازان دانمارکی «یوهان هارتمان»[ث] و «نیلز گید»[ج] ملاقات کرد. وی همچنین با ریکارد نرداک آهنگساز نروژی و آهنگساز سرود ملی نروژ که دوست خوب و منبع الهام گریگ بود، ملاقات کرد. نرداک در سال ۱۸۶۶ درگذشت و گریگ به افتخار او مراسم راهپیمایی تشییع جنازه را تشکیل داد.

۲- سونات «مانند سونات نامه ای برای فردریک که به تازگی از وی منتشر شده»

شمارهٔ ۱ در فا مینور، اپوس ۲ شمارهٔ ۱ • شمارهٔ ۲ در لا ماژور، اپوس ۲ شمارهٔ ۲ • شمارهٔ ۳ در دو ماژور، اپوس ۲ شمارهٔ ۳ • شمارهٔ ۴ در می بِمُل ماژور (سونات بزرگ)، اپوس ۷ • شمارهٔ ۵ در دو مینور، اپوس ۱۰ شمارهٔ ۱ • شمارهٔ ۶ در فا ماژور، اپوس ۱۰ شمارهٔ ۲ • شمارهٔ ۷ در رِ ماژور، اپوس ۱۰ شمارهٔ ۳ • شمارهٔ ۸ در دو مینور (پاتِتیک)، اپوس ۱۳ • شمارهٔ ۹ در می ماژور، اپوس ۱۴ شمارهٔ ۱ • شمارهٔ ۱۰ در سُل ماژور، اپوس ۱۴ شمارهٔ ۲

از حیث قدرت و هیجان، آپاسیوناتا شبیه سونات شماره ۸ (پاتتیک) است، ولی قدرت و ارزش آن از لحاظ فنی به‌مراتب بیش از آن است. یک بار آنتون شیندلر (۱۷۹۵–۱۸۶۴)، دوست و شاگرد بتهوون، منظورِ آهنگ‌ساز را از جملات هیجان‌آورِ این سونات سؤال کرد؛ بتهوون گفت: طوفان شکسپیر را در این قطعه بیابید.

برخی از کارهای اولیه گریگ شامل سمفونی (که بعداً آن را نادیده گرفت) و یک سونات پیانو است. او همچنین سه سونات ویولن و یک سونات ویولنسل نوشت. گریگ همچنین موسیقی حیرت‌انگیزی را برای نمایش هنریک ایبسن (پیر گینت) ساخت که شامل اثر معروف او با عنوان در قصر پادشاه کوهستان است و «سوئیت هولبرگ»[ح] که ابتدا برای پیانو نوشته شده بود ولی بعداً توسط آهنگساز برای ارکستر زهی تنظیم شد.

سونات پیانو شماره ۲۳ لودویگ فان بتهوون اپوس ۵۷ در فا مینور، بزرگ‌ترین سونات بتهوون در دورهٔ دوم سونات‌های اوست. کرانس، یکی از ناشران آثار بتهوون در هامبورگ، در ۱۸۳۸ نام آپاسیوناتا را برای این سونات انتخاب کرد و از این جهت به این نام مشهور شده‌است. این اثر در طی سال‌های ۱۸۰۴ و ۱۸۰۵ نوشته و اولین بار در ۱۸۰۷ در وین منتشر شد.

از او کتاب‌ها و نمایش‌نامه‌های متعددی به فارسی ترجمه و چاپ شده‌است؛ از جمله پدر، تودهٔ هیزم، پلیکان، و سونات اشباح.

شمارهٔ ۱۱ در سی بِمُل ماژور، اپوس ۲۲ • شمارهٔ ۱۲ در لا بِمُل ماژور (مارش تشییع جنازه)، اپوس ۲۶ • شمارهٔ ۱۳ در می بِمُل ماژور، اپوس ۲۷ شمارهٔ ۱ • شمارهٔ ۱۴ در دو دیِز مینور (مهتاب)، اپوس ۲۷ شمارهٔ ۲ • شمارهٔ ۱۵ در رِ ماژور (چوپانی)، اپوس ۲۸ • شمارهٔ ۱۶ در سُل ماژور، اپوس ۳۱ شمارهٔ ۱ • شمارهٔ ۱۷ در رِ مینور (طوفان)، اپوس ۳۱ شمارهٔ ۲ • شمارهٔ ۱۸ در می بِمُل ماژور (شکار)، اپوس ۳۱ شمارهٔ ۳ • شمارهٔ ۱۹ در سُل مینور و شمارهٔ ۲۰ در سُل ماژور (دو سونات آسان)، اپوس ۴۹