سجین

آن را که در لباس خلقان مقامش دار الملک عزّت بود، و اعلی علّیّین، او را از خلقان چه زیان؟ و آن را که از تخت ملک بربایند و بسجین رانند أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً او را از آن مملکت چه سود؟ سفیان ثوری امام عصر بود، روزی جامه‌ای که بر تن او بود قیمت کردند، درمی و چهار دانگ بر آمد. او را گفتند: این چیست؟ گفت:

یابم از لطف تو در اعلای علیین مقر نارم از قهر تو اندر اسفل سجین قرار

دید ازان منزل چو علیین رخت خود در نشیمن سجین

بدو دستش دوکلید از قبل خویش بهشت تا بدین هر دو گشاید در سجین و بهشت

زین عالم چون سجین برپر سوی علیین بستان نظر حق بین زود از نظر روزه

گاه خلوت پیش رضوان زحمت مالک مخواه حور اگر در خلد یابی دعوت از سجین مکن

این روستا در دهستان درسجین قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۳۷ نفر (۵۸خانوار) بوده‌است.

هر میر که بر تخت خلاف تو سگالد از تخت به سجن‌ افتد و از سجن‌ به سجین

این روستا در دهستان درسجین قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران [سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵]، جمعیت آن ۱۴۵ نفر (۴۳خانوار) بوده‌است.

کی داند چون آخر استادی بی‌چون را گنجاند در سجین او عالم علیین

توپ چیان آن موکلان که سپارند کافر بی دین به دست مالک سجین

تا رهی زین جهان چون سجین بر شوی چون ملک بعلیین